دوره 35، شماره 251 - ( آذر 1404 )
جلد 35 شماره 251 صفحات 52-42 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saghaei F, Karimi-Dehkordi M. Protective potential of umbelliprenin against acrylamide-induced reproductive toxicity in male mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (251) :42-52
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22355-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22355-fa.html
سقائی فیروزه، کریمی دهکردی مریم. پتانسیل محافظتی آمبلیپرنین در برابر آسیبهای تولیدمثلی ناشی از آکریلامید در موش نر. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (251) :42-52
چکیده: (182 مشاهده)
سابقه و هدف: آکریلامید ترکیبی شیمیایی حاصل از فرآیندهای صنعتی و پخت غذاست که میتواند عملکرد سیستم تولیدمثلی را مختل کند. با توجه به افزایش مواجهه انسان با این ترکیب، این مطالعه با هدف بررسی اثر محافظتی آمبلیپرنین در کاهش سمیت تولیدمثلی ناشی از آکریلامید در موشهای نر انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، ۴۲ سر موش نر بالغ BALB/c به شش گروه، کنترل، آکریلامید (۶۰ میلیگرم بر کیلوگرم گاواژ)، آمبلیپرنین (12/5 میلیگرم بر کیلوگرم داخل صفاقی)، پارافین (حلال آمبلیپرنین)، آکریلامید + ویتامین E (۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم عضلانی) و آکریلامید + آمبلیپرنین، تقسیم شدند. تیمارها روزانه به مدت ۷ روز ادامه یافت. پس از پایان دوره، نمونههای خون برای اندازهگیری TT، FT،LH و FSH جمعآوری و اپیدیدیم برای ارزیابی تحرک، زندهمانی، تراکم و ناهنجاریهای مورفولوژیک اسپرم بررسی شد. دادهها با آزمون ANOVA یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند (0/05P<).
یافتهها: آکریلامید سطوح TT، FT، FSH و LH و همچنین پارامترهای اسپرم شامل تحرک کل، تحرک پیش رونده، تراکم و زندهمانی را بهطور معنیداری کاهش داد، هر چند افزایش ناهنجاریهای ساختاری اسپرم معنیدار نبود. آمبلیپرنین موجب افزایش معنیداری در TTو FT شد، هر چند این افزایش به سطح نرمال نرسید. زندهمانی، تحرک کلی و تحرک پیش رونده اسپرم نسبت به گروه آکریلامید بهبود معنیداری نشان دادند، اما همچنان نسبت به گروه کنترل در سطح پایینتری قرار داشتند. درمان با ویتامین E، مقادیر TT و FT را در حد نرمال افزایش داد و پارامترهای اسپرم بهویژه تحرک، تراکم و زندهمانی بهبود یافت. تیمارهای پارافین و آمبلیپرنین بهتنهایی تغییر معنیداری نسبت به کنترل نداشتند. هیچ یک از تیمارها اثر آکریلامید بر FSH و LH را تعدیل نکردند.
استنتاج: ویتامین E نسبت به آمبلیپرنین اثر محافظتی قویتری در برابر سمیت تولید مثلی ناشی از آکریلامید دارد. اگرچه آمبلیپرنین نیز فعالیت محافظتی نشان میدهد، اما در بهبود کامل وضعیت هورمونی و عملکرد اسپرم کمتر مؤثر است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، ۴۲ سر موش نر بالغ BALB/c به شش گروه، کنترل، آکریلامید (۶۰ میلیگرم بر کیلوگرم گاواژ)، آمبلیپرنین (12/5 میلیگرم بر کیلوگرم داخل صفاقی)، پارافین (حلال آمبلیپرنین)، آکریلامید + ویتامین E (۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم عضلانی) و آکریلامید + آمبلیپرنین، تقسیم شدند. تیمارها روزانه به مدت ۷ روز ادامه یافت. پس از پایان دوره، نمونههای خون برای اندازهگیری TT، FT،LH و FSH جمعآوری و اپیدیدیم برای ارزیابی تحرک، زندهمانی، تراکم و ناهنجاریهای مورفولوژیک اسپرم بررسی شد. دادهها با آزمون ANOVA یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند (0/05P<).
یافتهها: آکریلامید سطوح TT، FT، FSH و LH و همچنین پارامترهای اسپرم شامل تحرک کل، تحرک پیش رونده، تراکم و زندهمانی را بهطور معنیداری کاهش داد، هر چند افزایش ناهنجاریهای ساختاری اسپرم معنیدار نبود. آمبلیپرنین موجب افزایش معنیداری در TTو FT شد، هر چند این افزایش به سطح نرمال نرسید. زندهمانی، تحرک کلی و تحرک پیش رونده اسپرم نسبت به گروه آکریلامید بهبود معنیداری نشان دادند، اما همچنان نسبت به گروه کنترل در سطح پایینتری قرار داشتند. درمان با ویتامین E، مقادیر TT و FT را در حد نرمال افزایش داد و پارامترهای اسپرم بهویژه تحرک، تراکم و زندهمانی بهبود یافت. تیمارهای پارافین و آمبلیپرنین بهتنهایی تغییر معنیداری نسبت به کنترل نداشتند. هیچ یک از تیمارها اثر آکریلامید بر FSH و LH را تعدیل نکردند.
استنتاج: ویتامین E نسبت به آمبلیپرنین اثر محافظتی قویتری در برابر سمیت تولید مثلی ناشی از آکریلامید دارد. اگرچه آمبلیپرنین نیز فعالیت محافظتی نشان میدهد، اما در بهبود کامل وضعیت هورمونی و عملکرد اسپرم کمتر مؤثر است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
گیاهان دارویی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
