Mendeley  

Zotero  

Farzin D, Âsghari L. Effect of different thisamine receptor agonists and antagonists on the pain threshold caused by hot plate and abdominal writhing in mice . J Mazandaran Univ Med Sci 2000; 10 (28) :40-54
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-309-fa.html

سابقه و هدف: هیستامین یک نروترانسمیتر در مغز پستانداران می باشد که از طریق تحریک سه نوع گیرنده H1)، H2 و (H3 اثرات فیزیولوژیک خود را بر سلول های هدف اعمال می کند. امروزه گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهد هیستامین در تعدیل انتقال درد نقش دارد. برای مشخص کردن نقش گیرنده های هیستامینی در تعدیل روند درد مطالعه حاضر طراحی گردید.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر اثر آگونیست ها و آنتا گونیست ها ی مختلف گیرنده هستامینی بر آستانه درد در موش ها با استفاده از تست های حرارتی (صفحه داغ) و شیمیایی Writhing) ایجاد شده توسط اسید استیک) مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج:تزریق داخل مغزی آگونیست گیرنده H1 هیستامینی، 50) HTMT میکروگرم/موش) موجب یکHypernociception معنی دار درتست های صفحه داغ و Writhing شد. این دوز از HTMT فاقد اثر معنی دار بر هماهنگی حرکتی در تست Rota rod بود. تزریق داخلی صفاقی آنتاگونیست های گیرنده H1 هیستامینی ، دکس کلرفنیرآمین (30 و 40 میلی گرم/کیلوگرم) و دیفن هیدرامین (20 و 40 میلی گرم/کیلوگرم)‌ موجب یک Antinociception وابسته به دوز در هر دو تست صفحه داغ و Writhing گردید ولی از آنجایی که تمام دوزهای دیفن هیدرامین به کار گرفته شده در این آزمایش موجب اختلال حرکتی در تست Rota rod شد، به نظر می رسد که اثر ضد دردی دیفن هیدرامین یک اثر ضد دردی واقعی نمی باشد. تزریق HTMT در ترکیب بادکس کلرفنیرآمین (20 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی) آستانه درد در تست صفحه داغ را تغییر نداد. آگونیست گیرنده H2 هیستامینی، 50) Dimaprit و 100 میکروگرم/موش، داخل مغزی) و آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامینی، رانیتیدین 50) و 100 میکروگرم/موش، داخل مغزی) آستانه درد ایجاد شده توسط صفحه داغ و اسید استیک را افزایش دادند. آگونیست گیرنده H3 هیستامینی، Imetit (25 و50میلی گرم/کیلو گرم، داخل صفاقی) و آنتاگونیست گیرنده H3 هیستامینی، Thioperamide و (25 و 50 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی) به ترتیب آستانه درد در تست صفحه داغ را کاهش یا افزایش دادند. تزریق Thioperamide (25 میلی گرم/کیلو گرم، داخل صفاقی) به طور معنی داری اثر Hyperalgesia ایجاد شده با Imetit را آنتاگونیزه نمود.
استنتاج: این نتایج پیشنهاد می کنند که مکانیسم های گیرنده های هیستامینی بر روند درد ایجاد شده توسط صفحه داغ نقش تعدیلی دارند.