سابقه و هدف: انسدادهای بخش فوقانی راه هوایی و بینی یکی از دلایل اصلی مراجعات مکرر بیماران به درمانگاه های گوش، حلق و بینی می باشد. افزایش حجم آدنوئید و لوزه معمولا یکی از شایع تین علل ایجاد انسداد بخش فوقانی راه هوایی بوده و موجب تغییر در حجم های ریه می شود و ممکن است تغییر گارهای خونی را ایجاد کند. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر جراحی لوزه ها بر علایم تنفسی و اشباع اکسیژن خون شریانی بود.
مواد و روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد جراحی، 62 کودک 14-2 ساله، با روش نمونه گیری آسان، تحت جراحی برداشت آدنوئید و لوزه (Adenotonsilectomy) قرار گرفتند. علایم تنفسی مثل خرخر و احساس تنگی نفس و احساس گرفتگی راه هوایی، تنفس دهانی و وضعیت اشباع هموگلوبین از اکسیژن (SPO2) در مرحله قبل و یک ماه بعد از عمل، بررسی و ثبت شده است. نتایج با استفاده از آزمون تی زوج مقایسه شد.
یافته ها: در مرحله قبل از جراحی بیش از 80 درصد بیماران علایم تنفس دهانی و خشکی دهان را داشتند که بعد از عمل جراحی به کم تر از 10 درصد رسید. میزان Spo2 در مرحله قبل و بعد عمل، هیچ گونه تفاوتی نداشت و به میزان طبیعی بود.
استنتاج: رفع انسدادهای تنفسی ناشی از افزایش حجم آدنویید و لوزه موجب تغییری در وضعیت اکسیژن خون شریانی نمی شود. اعمال جراحی برای اصلاح این انسدادها تنها علایم بالینی تنفسی مثل خرخر و تنفس دهانی را بهبود می بخشد.