سابقه و هدف: بلوغ تخمک در شرایط آزمایشگاهی روش مناسبی برای درمان ناباروری است که استفاده کلینیکی آن بهواسطه موفقیت پایین با محدودیت مواجه است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر همکشتی جوانه دمی جنین موش بر بلوغ تخمکهای نارس موش طراحی شده است.
مواد و روشها: تخمکهای نابالغ از موشهای ماده نژاد NMRI 48 ساعت بعد از تزریق IU 5/7 از PMSG (pregnant mare serum gonadotropin) به دست آورده شدند. تخمکها در محیط α-MEM حاوی ده درصد FBS به چهار گروه تقسیم شدند. محیط بلوغ برای گروه کنترل مثبت حاوی 7.5 واحد بینالمللی در میلیلیتر hCG، برای گروه کنترل منفی فاقد hCG و برای گروههای آزمایش 1 و 2 حاوی محیط گروه کنترل منفی با همکشتی جوانه دمی جنین 10.5- 9.5 و 13-12 روزه موش بود. تخمکهای هر گروه در انکوباتور CO2 دار کشت شدند. بلوغ تخمکها با استفاده از میکروسکوپ معکوس پس از 24 ساعت ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادههای خام بهوسیله نرمافزار SPSS، Anova انجام گرفت.
یافتهها: میزان بلوغ آزمایشگاهی در گروههای کنترل مثبت، کنترل منفی، گروه تجربی یک و دو به ترتیب 52، 48، 66 و 50 درصد بود که این میزان افزایش معنیداری (P<0.05) را در تخمکهای متافاز میوز II در گروه تجربی یک (در حضور جوانه دمی جنین موش 10.5-9.5 روزه) نسبت به گروه کنترل منفی و گروه تجربی دوم نشان داد.
استنتاج: همکشتی تخمک با جوانه دمی جنین موش 10.5-9.5 روزه، بلوغ تخمک نابالغ را افزایش میدهد.