سابقه و هدف: سیکلوفسفامید دارویی رایج در شیمیدرمانی است که باعث کاهش باروری در مردان میشود. عوامل آنتیاکسیدان مختلف برای مقابله با اثرات جانبی داروهای شیمیدرمانی استفاده شدهاند. نانوذرات اکسید روی به عنوان یک آنتیاکسیدان قوی معرفی شدهاند. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات محافظتی نانوذرات اکسید روی بر ساختار بافتی بیضه در موشهای تیمار شده با سیکلوفسفامید میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، تعداد 15 سر موش سوری نر بالغ، به سه گروه مساوی تقسیم و به مدت 4 هفته تیمار شدند: 1) کنترل: سرم فیزیولوژی (1/0 سی سی، روزانه)، 2) تیمار 1: سیکلوفسفامید ( mg/kg15، هفتهای یکبار) و 3) تیمار 2: سیکلوفسفامید ( mg/kg15، هفتهای یکبار) و نانوذرات اکسید روی (mg/kg5، روزانه) به صورت داخل صفاقی. 24 ساعت پس از آخرین تجویز، حیوانات آسان کشی شدند و بیضههای راست جدا و تثبیت شدند. مقاطع بافتی 5 میکرومتری بیضه، مطابق پروسه رایج تهیه مقاطع بافتی تهیه و با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند.
یافتهها: سیکلوفسفامید قطر و ضخامت بافت پوششی دیواره لولههای سمینیفر، تعداد سلولهای اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید و اسپرماتوزوئید را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (05/0 p≤)، در حالی که تجویز توأم نانوذرات اکسید روی، از این تغییرات جلوگیری کرد (05/0 p≤). نانوذرات اکسید روی از اتساع حفره داخلی لولههای سمینی فر و از هم گسیختگی بافت پوششی ناشی از سیکلوفسفامید نیز جلوگیری کرد.
استنتاج: نانوذره اکسید روی توانست از تغییرات بافتی بیضه و کاهش تعداد سلولهای اسپرماتوژنیک ناشی از تجویز سیکلوفسفامید در موش سوری جلوگیری میکند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |