سابقه و هدف: کور رنگی یک بیماری ارثی وابسته به کروموزوم X مغلوب است که مردان را بیش‌تر گرفتار می‌کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع کوررنگی در بین افراد مبتلا به تنبلی چشم درسنین بین 10 تا 30 سال بوده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی از سال  1392تا 1394 به مدت 2 سال روی چشم 2846نفر ازمراجعین به کلینیک چشم بیمارستان بوعلی قزوین که سن آنان بین 10 تا 30 سال بود، انجام پذیرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه و معاینات چشمی از جمله معاینات اپتومتریک شامل گرفتن حدت بینایی ، تعیین نوع عیوب انکساری ، نمره عینک و ریفراکشن بود. برای کلیه بیماران تست کوررنگی گرفته شد. یافته ها با کمک نرم افزار SPSS19 با در نظر گرفتن سطح معنی‌داری کم‌تر از 05/0 و با به کار گیری تست‌های کای دو و تی تست آنالیز شدند.

یافته‌ها: از تعداد 2846 نمونه مورد مطالعه، 54/36 درصد مرد بودند. از کل جمعیت مورد مطالعه تعداد 24/9 درصد دچار تنبلی چشم بودند. شیوع کور رنگی در بین کل مراجعین بدون در نظر گرفتن جنسیت 98/0 درصد نسبت به کل جمعیت مورد مطالعه بود. حدود 5/53 در صد از افراد کوررنگ دچار تنبلی چشم بودند. حدود 263 نفر(24/9 درصد) دچار تنبلی چشم بودند که از بین آن ها 15 نفر کوررنگی داشتند واز نظر آماری معنی‌دار بود (001/0< p).

استنتاج: شیوع کوررنگی در دو گروه تنبلی چشم و سالم متفاوت است.