سابقه و هدف: حفاظت بیمار در مقابل خطرات پرتوهای یونیزان مورد استفاده برای مقاصد تشخیصی پزشکی مستلزم داشتن دانش کافی و آگاهی از مقدار، منابع و خطرات پرتوها می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی پرتوکاران، کارورزان پزشکی، دستیاران و دانشجویان رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی کاشان از مقدار دز دریافتی در روش های مختلف تصویربرداری بوده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه کاربردی از نوع توصیفی-مقطعی بود. جامعه پژوهش 163 نفر از دستیاران، کارورزان پزشکی و دانشجویان سال آخر کارشناسی رادیولوژی و پرتوکاران شاغل در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1394 بود. یک پرسش نامه محقق ساخته تهیه و در اختیار شرکت‌کنندگان قرار گرفت. میانگین درصد پاسخ صحیح به سوالات در گروه‌های شرکت‌کننده با استفاده از نرم‌افزار 16 SPSS تعیین گردید. میانگین 75درصد به بالا به صورت آگاهی خیلی خوب، 50 تا 75 درصد آگاهی خوب، 25تا50 درصد آگاهی متوسط و کم‌تر از 25 درصد آگاهی ضعیف در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: به طور کلی آگاهی نسبت به دز دریافتی در گروه پرتوکاران (45/2±9/57 درصد) و دانشجویان رادیولوژی (65/2±4/52 درصد) خوب درحالی که در کارورزان پزشکی (65/1±35/35 درصد) و دستیاران (6±35/41 درصد) متوسط بود.

استنتاج: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که آگاهی پرتوکاران و دانشجویان رادیولوژی نسبت به مقدار دز دریافتی در روش‌های مختلف تصویربرداری خوب است درحالی که درکارورزان پزشکی و دستیاران تجدید نظر در سرفصل‌های درسی با تاکید بیش‌تر در مباحث حفاظت پرتویی ضروری به نظر می‌رسد.