سابقه و هدف: 2 و 4 دی کلروفنل یکی از ترکیبات مهم ارگانوکلره است. مقاومت بالا در مقابل تجزیه، ایجاد طعم و بو در آب، سمیت بالا و سرطان‌زا بودن از نگرانی‌های مهم این آلاینده به شمار می‌آیند. به همین‌منظور، مطالعه حاضر به منظور بررسی جذب 2 و 4 دی کلروفنل روی اکسید گرافن مغناطیسی انجام شد.

مواد و روش‌ها: رفتار جذب 2 و 4 دی کلروفنل به وسیله مجموعه از ازمایشات بسته به عنوان تابعی از  pH(3-11)، زمان تماس (0-120 دقیقه)، غلظت آلاینده (10تا125 میلی‌گرم بر لیتر) در 3 دوز مختلف جاذب (1/0 تا 1 گرم در لیتر) مطالعه شد. در نهایت مدل‌های سینتیکی شبه درجه 1، شبه درجه 2، ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ و ترمودینامیک جذب در شرایط بهینه شده مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد در حالت بهینه شده متغیرهای مورد مطالعه، (pH برابر با 5، زمان تماس معادل 15 دقیقه، غلظت آلاینده برابر با 10 میلی‌گرم در لیتر و دوز جاذب معادل 75/0 گرم در لیتر) حداکثر ظرفیت جذب و راندمان حذف2 و 4 دی‌کلروفنل برابر 74/84 میلی‌گرم بر گرم و 100 درصد شد. نتایج نشان داد مدل‌های ایزوترمی لانگمویر (9987/0= R²) و سینتیکی شبه درجه دوم (9992/0= R²) بهترین مدل در توصیف داده‌های جذب می‌باشد. پارامترهای ترمودینامیکی آشکار ساخت که فرایند جذب گرماگیر (7/57 تا 15/119=ΔH°) و خودبه خودی (15/1-تا 44/9- =ΔG°) بود.

استنتاج:  MGO NPs به دلیل توسعه قابلیت‌هایی مانند جداسازی آسان و سریع از نمونه و پتانسیل بالا در حذف آلاینده مورد مطالعه می‌تواند به عنوان جاذبی مناسب برای حذف 2 و 4 دی کلروفنل از آب و فاضلاب معرفی شود.