سابقه و هدف: شایع‌ترین نوروپاتی ناشی از تحت فشار قرار گرفتن موضعی عصب، سندرم تونل کارپ می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان شیوع سندرم تونل کارپ و فاکتورهای خطر مرتبط با آن می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی توصیفی بر روی بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک مغز و اعصاب در شهر ساری در سال‌های 95- 93 انجام شد. بیمارانی که علائم بالینی سندم تونل کارپ را داشتند و با نوار عصب و عضله مورد تائید قرار می‌گرفتند، وارد مطالعه می‌شدند. پس از تشخیص سندرم تونل کارپ، اطلاعات دموگرافیک و فاکتورهای خطر زمینه‌ای جمع‌آوری می‌شد. سپس اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار می‌گرفت.

یافته‌ها: شیوع سندرم تونل کارپ در کل بیماران مراجعه‌کننده در مدت یکسال و نیم، 82/1 درصد بوده است. از نظر توزیع شغلی در زنان، 14/66 درصد خانه دار بودند و در مردان شایع‌ترین شغل، کشاورزی (54/54 درصد) بوده است. از نظر فاکتورهای خطر سندرم تونل کارپ، 6/11 درصد دیابت ملیتوس، 7/8 درصد هیپوتیروئیدی، 17/2 درصد شکستگی قدیمی مچ دست و 44/1 درصد روماتیسم مفصلی را ذکر می کردند. 37/75 درصد بیماران سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک داشتند.

استنتاج: این مطالعه نشان داده است که بیش‌تر بیماران، سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک داشتند و از مهم‌ترین فاکتورهای خطر زمینه‌ای همراه با سندرم تونل کارپ، دیابت ملیتوس، هیپوتیروئیدی، شکستگی قبلی مچ دست و روماتیسم مفصلی بوده است.