جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای آرامش

زهره بهروزی ، شیلا آرامش ،
دوره ۹، شماره ۲۲ - ( بهار , تابستان ۱۳۷۸ )
چکیده

سابقه و هدف : گلوکوم مادرزادی از علل افت شدید بینائی در سنین پائین عمر است. جهت کنترل فشار مبتلایان که اغلب به درمان مقاوم هستند جراحی های مختلف روی زاویه اتاق قدامی نظیر گونیوتومی، ترابکولوتومی و ترابکولکتومی توصیه می شود. هدف از این مقاله بررسی میزان موفقیت جراحی در مبتلایان به گلوکوم مادرزادی است.
مواد و روش ها : این مطالعه Before and after clinical trial بر روی ۹ بیمار (۱۶ چشم) مبتلا به گلوکوم مادرزادی انجام گردیده است. در مجموع ۱۶ چشم تحت عمل ترابکولوتومی به علت فشار بالا قرار گرفتند که در صورت عدم کنترل فشار، ۲بار جراحی تکرار شد و در نهایت اگر با ترابکولوتومی کنترل نشد، عمل ترابکولکتومی با استفاده از SFU یا میتومایسین انجام گردید. معیارهای زیر برای ارزیابی وضعیت کنترل فشار چشم در نظر گرفته شدند: ۱) اندازه قرنیه ۲) شفافیت قرنیه ۳) میزان فشار چشم ۴) پیشرفت CUP ۵) اشک ریزش و اسپاسم پلک و ترس از نور پیگیری ۶-۴ هفته بعد از عمل و سپس هر ۳ تا ۴ ماه یکبار با معاینه زیر بیهوشی انجام شد.
نتایج : ۱۶ چشم مبتلا به گلوکوم مادرزادی مورد عمل ترابکولوتومی قرار گرفتند. سن بیماران از ۱۰ روز تا یکسال بود. از تعداد کل بیماران (۹نفر) ۷نفر پسر و ۲نفر دختر بودند. در ۷بیمار هر دو چشم و در ۲بیمار یک چشم مبتلا بودند. فشار ۱۰ چشم (۲۵/۳۱%) بدلیل عدم پاسخ به ترابکولوتومی با ۵FU و یا با میتومایسین انجام شد. یک چشم (۲۵/۶%) به هیچ یک از جراحیهای انجام شده بر روی زاویه پاسخ نداده و در نهایت به علت عدم کنترل فشار چشم و بزرگ شدن تدریجی آن عمل Cyclocryo برای بیمار انجام شد.
استنتاج : در درمان بیماران مبتلا به گلوکوم مادرزادی بهترین روش جراحی بر روی زاویه برای کنترل فشار چشم (ترابکولوتومی) می باشد که بسته به شرایط بیمار می توان آن را تکرار نمود. برای کنترل فشار چشم در عمل ترابکولکتومی می توان از ۵FU یا میتومایسین C استفاده نمود.

فروز نادر ، کیارش آرامش ،
دوره ۱۵، شماره ۴۶ - ( فروردين ۱۳۸۴ )
چکیده

سابقه و هدف: در این بررسی، شیوع (میزان شیوع کلی و اختصاص سنی، جنسی و به تفکیک نواحی مختلف آموزش و پرورش) تعدادی از مهم ترین و شایع ترین اختلالات تاثیرگذار بر سلامت جسمانی جمعیت دانش آموزان دبستانی در سطح شهر شیراز بررسی شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به بررسی توصیفی- مقطعی انجام و از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای، استفاده شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه بود و موارد توسط پزشکان گروه پزشکان گروه پژوهش، مورد معاینه قرار می گرفتند. پژوهش در سال تحصیلی ۸۱-۱۳۸۰ انجام شد. نتایج با آزمون های Z و Chi Square، با سطح معنی داری ۰,۰۵ تحلیل شدند.
یافته ها: میزان شیوع اختلالات مورد بررسی بدین شرح بود. کمبود وزن: ۱۴,۴۶ درصد، اضافه وزن: ۲.۹۶ درصد، اختلالات حدت بینایی: ۷ درصد، اختلالات حدت شنوایی: ۰.۹۲ درصد، پوسیدگی دندان: ۶۳.۶۹ درصد.از نظر میزان شیوع اختصاصی سنی و جنسی نیز در برخی از موارد اختلافات معنی داری دیده شد که مهم ترین آن ها عبارت بودند از: اضافه وزن در دخترها شایع تر از پسرها بود (p<۰.۰۰۴)؛ کمبود وزن در پسرها شایع تر از دخترها بود (p<۰.۰۰۳)؛ و کمبود وزن در گروه سنی و جنسی ۸-۷ ساله شایع تر از گروه سنی ۱۱-۹ ساله بود .(p<۰.۰۰۰۰۰۱)
استنتاج: یافته های این پژوهش، لزوم توجه به بهداشت دهان و دندان و بهداشت تغذیه و ورزش در نزد دانش آموزان و به ویژه دانش آموزان دختر و سنین پایین تر را نشان می دهد.

زهرا آرامش آرامش، سید رضا مظلوم، ناهید عاقبتی، حسین مشهدی نژاد،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۳ - ( مهر ۱۳۹۶ )
چکیده

سابقه و هدف: ترومای سر یکی از مهمترین علتهای مرگ و میر و معلولیت ناشی از آسیبهای تروماتیک میباشد. بررسی بیمار ترومایی یک فرایند فعال شامل بررسی اولیه (تریاژ) و بررسی ثانویه است. در این زمینه ابزارهای تریاژ گوناگونی طراحی و به کار گرفته شدهاند. تاکنون ابزاری اختصاصی و دقیق برای تریاژ ترومای سر معرفی نشده است. این مطالعه به بررسی و مقایسه کارآمدی ابزار تریاژ ESI با ابزار تریاژ پرستاری مبتنی بر بعد فیزیولوژیک الگوی سازگاری ROY در پیشبینی نیاز به بستری در ICU در بیماران ترومای سر میپردازد.
مواد و روشها: یک مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۹۵ بر روی ۴۰۰ بیمار مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید کامیاب مشهد انجام شد. بیماران به روش بلوکی و بر اساس روز پذیرش، به یکی از دوگروه تریاژ ESI و تریاژ ROY اختصاص یافتند. ۱۲ ساعت بعد از تریاژ، وضعیت بیماران مبنی بر تداوم بستری در ICU یا بخش مورد پیگیری قرار گرفت. در نهایت میزان خطای دو ابزار محاسبه و مقایسه شد.
یافتهها: نتیجه آزمون کاپا نشان داد که اختلاف معنیداری بین پیشبینی تریاژ ESI و تریاژ ROY از نظر بستری در ICU در مرحله اول وجود ندارد (۰,۱۲۳P=)، اما از نظر وضعیت تداوم بستری مشخص شد که ابزار تریاژ ROY به طور معنیداری خطای کمتری در پیشبینی نیاز به تداوم بستری در ICU یا انتقال به بخش داشت (۰,۰۱۲P=).
استنتاج: تریاژ ROY در مقایسه با تریاژ ESI میتواند خطای کمتری در پیشبینی پیامدهای اورژانسی بیماران ترومای سر داشته باشد.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb