محمد زنگویی، میترا رفیعی، آتنا منصوری،
دوره ۳۴، شماره ۲۳۳ - ( خرداد ۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: سرطان پستان رایجترین سرطان در جمعیت زنان و سومین عامل مرگ و میر مربوط به سرطان بانوان است. با توجه به اهمیت تشخیص زود هنگام سرطان، لزوم یافتن بیومارکرهای مرتبط با این بیماری به منظور پیشآگهی و تشخیص زود هنگام سرطان پستان امری ضروریست. ژن گیرنده استروژن بتا که نام کامل آن Estrogen Receptor-β میباشد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات بیانی گیرنده استروژن β در نمونههای توموری بافت سرطان در مقایسه با نمونه بافت نرمال به منظور دستیابی به یک بیومارکر برای پیشآگهی احتمال ابتلا به سرطان، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، در سال ۱۴۰۲ بر روی ۳۰ بافت توموری و سالم اطراف تومور از بیماران مبتلا به سرطان سینه که در بیمارستان امید مشهد تحت عمل جراحی قرار گرفتند و توسط پزشک متخصص تایید شده بودند و هنوز هیچ درمانی شامل درمانهای شیمی درمانی و پرتو درمانی برای آنها انجام نشده بود؛ انجام گرفت. نمونهها پس از عمل جراحی از بیماران مبتلا به سرطان پستان جمعآوری گردید و بلافاصله به فریزر ⁰C ۷۰- منتقل شد. پس از اخراج RNA و سنتز، cDNAبا روش Real-Time PCRبیان ژن ESR و ژن GAPDHبه عنوان ژن خانهدار کنترل داخلی مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: در این مطالعه تعداد ۳۰ بیمار مبتلا به سرطان مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه کمترین سن بیماران ۳۲ سال و بیشترین بیماران سن ۶۲ سال بوده است و میانگین سن شرکتکنندگان نیز ۵/۴۷ (۹/۳۸±۴۷/۵) بود ۶ نفر دارای گرید توموری یک، ۱۶ نفر دارای گرید توموری دو و ۸ نفر دارای گرید توموری سه بودهاند. توزیع متاستاز را در بیماران ۱۱ نفر معادل ۳۶/۷ درصد از بیماران دارای متاستاز و ۱۹ نفر معادل ۳/۶۳ درصد بیماران فاقد متاستاز بودهاند. توزیع اندازه تومور، بیمار دارای اندازه تومور کمتر از ۱ سانتیمتر یعنی معادل معادل ۱۶/۷ درصد و ۲۵ بیمار دارای اندازه تومور بین ۱ تا ۲ سانتیمتر یعنی معادل۸۳/۳ درصد داشتند. تغییرات در بیان ژن ESRβ در بافت تومور و سالم مجاور تومور در بیماران مبتلا به سرطان پستان بررسی شد. بیان افزایشی این ژن در نمونههای توموری نسبت به بافت سالم مجاور تومور مشاهده شد. همچنین تحلیل این نتایج با کمک نرمافزار SPSS نشان داد که شدت بیان ژن با درجه تومور ارتباط معنیداری بین هر سه گروه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین دو گروه از از بیماران براساس وجود یا عدم وجود متاستاز تومور شان اختلاف معنیداری وجود دارد.
استنتاج: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که شدت بیان ژن با درجه تومور ارتباط معنیداری بین هر سه گروه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین دو گروه از از بیماران براساس وجود یا عدم وجود متاستاز تومورشان اختلاف معنیداری وجود دارد. تغییر بیان معنیداری بین نمونههای سالم و تومور مشاهده شد. از این رو این ژن میتواند بهعنوان یک بیومارکر برای تشخیص سرطان مورد استفاده قرار گیرد.