محسن نخعی، سمیرا نخعی، نیلوفر فرسیو، رضا سینایی، جواد چاراستاد، سهیلا ترابیان، سارا پزشکی، فرانک سلاجقه،
دوره ۳۴، شماره ۲۴۱ - ( بهمن ۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: مایکوپلاسما پنومونیه که عامل عفونت‌های مجاری تنفسی می‌شود، با عفونت‌های همزمان با کووید-۱۹ مرتبط بوده است. این مطالعه با هدف بررسی سطوح سرمی IgM و IgG باکتری مایکوپلاسما پنومونیه در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، به منظور ارزیابی ارتباط آن‌ها با نتایج بیماری، از جمله شدت بیماری و میزان مرگ و میر، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، ۷۰ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ که در طول موج اول همه‌گیری در بیمارستان افضلی پور درشهر کرمان و کشور ایران بستری بودند، انتخاب شدند. سطوح سرمی IgM و IgG برای مایکوپلاسما پنومونیه مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفتند و اطلاعات دموگرافیک و بالینی با بررسی اسناد پزشکی جمع‌آوری شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: در این مطالعه شیوع IgM مایکوپلاسما پنومونیه پایین بود، اما تعداد قابل توجهی از بیماران از نظر IgG مثبت بودند. سطوح سرمی IgM به صورت وابسته به مشخصات دموگرافیک و بالینی افراد متفاوت بود و در بیماران جوان‌تر و افرادی که به بیماری‌های زمینه ای مبتلا نبودند، بیش‌تر بوده است. افراد مبتلا به عفونت همزمان علائم بیش‌تری مانند بی‌اشتهایی، میالژی و سرفه خلطی داشتند. بیمارانی که بهبود یافتند نسبت به بیمارانی که جان خود را از دست دادند سطوح IgG بسیار بیش‌تری داشتند. براساس نتایج به‌دست آمده، عفونت همزمان یا مواجهه قبلی با مایکوپلاسما پنومونیه ممکن است بر پیامد بالینی بیماری کووید-۱۹ تأثیر بگذارد. افزایش سطح IgM خون با علائم مشخصی مرتبط بود، اما افزایش سطوح IgG با پیامد بهتر مرتبط بود.
استنتاج: عفونت قبلی و یا همزمان با مایکوپلاسما پنومونیه می‌تواند در علائم بیماری و پیامد بیماری کووید-۱۹ تاثیرگذار باشد و در نتیجه تشخیص وجود عفونت همزمان با این باکتری کمک‌های شایانی به مدیریت و بهبود بیماری در این دسته از بیماران می‌رساند.
mazums.ac.ir