سابقه و هدف: برنامه های پیشگیری و غربالگری از ارکان اصلی کاهش ابتلا و مرگ و میر سرطان پستان می باشند. هدف از این مطالعه تعیین سطح آگاهی و عملکرد زنان بالای ۱۵ سال نسبت به بیماری سرطان پستان و برنامه های غربالگری آن است.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که جامعه مورد بررسی آن را زنان بالای ۱۵ سال شهرستان ساری در سال ۱۳۸۳ تشکیل می دهد که به صورت تصادفی و بر اساس اهداف تعیین شده در ۶ طبقه انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته ها: ۴۰۰ نمونه از هر طبقه و در مجموع ۲۴۰۰ نمونهبا میانگین سنی ۸,۷۸ ± ۲۵.۰۱ سال و محدوده سنی ۱۵ تا ۷۸ سال در این مطالعه شرکت نمودند. ۴۶.۹ درصد متاهل, ۸۶.۷ درصد دارای تحصیلات متوسط تا دانشگاهی, ۲۳.۵ درصد خانه دار، ۵۴.۲ درصد دانش آموز یا دانشجو و ۲۵.۸ درصد دارای سابقه فامیلی درجه ۱و۲ مثبت سرطان پستان بوده اند. سطح آگاهی از سرطان پستان و برنامه های غربالگری آن در ۲۵.۸درصد (خوب)، ۶۷.۳ درصد (متوسط) و ۴.۲ درصد (بد) بوده است. ۳۷ درصد خانم های ۲۰ تا ۴۰ سال و ۴۸.۸ درصد خانم های بالاتر از ۴۰ سال خود آزمایی پستان را در طول سال انجام می‌دادند. اما فقط در ۱۷.۱ درصد آن ها به‌طور منظم و هر ماهه بوده است و نیز حدود ۱۳.۱۲ درصد از آن‌ها نسبت به این که خودشان می توانند به طور صحیح پستان هایشان را معاینه کنند، احساس اطمینان می کردند. ۸۲.۶درصد از خانم های ۲۰ سال و بالاتر، در طول ۲ سال گذشته هرگز جهت معاینه پستان به پزشک مراجعه نکرده‌اند. ۶۵.۸۶ درصد خانم های بالاتر از ۴۰ سال در طی ۲ سال گذشته یک نوبت معاینه پستان و ۴۷.۳ درصد یک بار ماموگرافی را انجام داده اند. ۶۱.۰۷ درصد نیز حداقل یک مورد ماموگرافی را در طول عمر خود داشته اند.
استنتاج: زنان برای افزایش سطح آگاهی و نگرش خود به سرطان پستان و برنامه های غربالگری مربوطه و به تبع آن افزایش مشارکت خود در این غربالگری ها به برنامه های آموزشی- بهداشتی - درمانی منظم و تدوین شده در رابطه با پیشگیری از سرطان پستان نیاز دارند.

سابقه و هدف: ارزیابی انسدادهای مشکوک مجاری صفراوی به کمک روش های رایج قدیمی مانند سونوگرافی، پرتو نگاری رایانه ای (CT) و یا روش هـای تهاجمی دیگر انجام می گیـرد. تصویـربـرداری مجـاری صفراوی و لـوزالمعده (Cholangiopancreatography) به روش رزونانس مغناطیسی روشی کم خطر و غیر تهاجمی است که از قدرت تشخیصی مناسبی در سیستم کبدی و صفراوی برخوردار است. هدف از این مطالعه، مقایسه قدرت تشخیصی تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی، سونوگرافی کبد و مجاری صفراوی و آزمون های عملکردی کبد در ارزیابی های قبل از عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا همراه با انسدادهای مشکوک مجاری صفراوی است.
مواد و روش ها: بیماران شرکت کننده در این مطالعه، نامزد تاخیری عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا به روش باز و دارای عوامل خطرساز سنگ مجاری صفراوی و به تبع آن، مشکوک به انسدادهای مجاری صفراوی بوده اند و روش های تشخیصی تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی، کبدی و مجاری صفراوی و آزمون های عملکردی کبد را قبل از عمل جراحی مزبور انجام داده اند. سپس تمام بیماران تحت عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا به روش باز همـراه با تصـویربـرداری مجـاری صفـراوی حیـن عمل در مرکـز آموزشی - درمانی امام خمینی ساری در بین سال های ۱۳۸۲-۸۴ قرار گرفتند. بیماران تا ۳ ماه هر ماهه از نظر عوارض احتمالی بعد از عمل پی گیری شدند.
یافته ها: ۳۰ بیمار (۱۱مرد و ۱۹ زن) با میانگین سنی ۵۳,۹۳±۱۳.۳۲ سال و محدوده سنی ۷۵- ۳۸ سال همه ارزیابی های قبل و حین عمل جراحی مزبور را انجام دادند. در روش تصویربرداری به روش رزونانس مغناطیسی، حساسیت ۸۱.۸۱، ویژگی ۸۷.۵۰ و کارایی ۸۳.۳۳ درصد، در روش سونوگرافی، حساسیت ۱۸.۱۸، ویژگی ۸۷.۵۰ و کارایی ۳۶.۶۶ درصد و در روش آزمون های عملکردی کبد، حساسیت ۵۴.۵۴، ویژگی ۳۷.۵۰ و کارایی ۵۰ درصد به دست آمد.
استنتاج: تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی روشی بسیار سالم و کم تهاجم بوده و برای تعیین وجود سنگ های احتمالی در بیماران مشکوک به انسداد مجاری صفراوی در مقایسه با سایر روش های تشخیصی، کارایی بسیار بالایی دارد. نویسندگان این مقاله، در صورت عدم دسترسی پزشکان به انجام تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی، آن را فقط برای اصلاح موارد منفی کاذب سونوگرافی و یا وجود یافته های آزمایشگاهی سرمی مشکوک و فاقد نتایج سونوگرافی مشخص توصیه می کنند و استفاده از چهارچوب تشخیصی ارائه شده برای ارزیابی این گروه از بیماران را پیشنهاد می کنند.