محمدرضا روئینی، نوید نیشابوری نژاد، علیرضا فرومدی، هدی لواسانی، یلدا حسین زاده اردکانی،
دوره ۳۰، شماره ۱۸۷ - ( مرداد ۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: این پژوهش در راستای بررسی اثرات مهاری اکستاسی (MDMA) بر روی فعالیت آنزیمی سیتوکروم ۲C۱۹ کبدی که یکی از آنزیم‌های مهم کبدی در پروسه متابولیسم طیف وسیعی از داروها می‌باشد، با استفاده از امپرازول به عنوان نشانگر فعالیت آنزیم (پروب) سیتوکروم ۲C۱۹ و روش پرفیوژن کبد ایزوله شده موش صحرایی انجام گردید.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، از ۲۰ موش صحرایی نر از نژاد Sprague-Dawley با وزن ۲۵۰ الی ۳۰۰ گرم استفاده شد. پس از ایزوله نمودن کبد حیوان، امپرازول با غلظت ۴۰۰ میکرومولار عبور داده شده و غلظت امپرازول و متابولیت آن تعیین شد. سپس کبد با بافر پرفیوژن شستشو داده شده و MDMA با غلظت ۳۰۰ نانوگرم در میلی‌لیتر به صورت یکطرفه از همان کبد برای مدت ۳۰ دقیقه عبور داده شد. در مرحله بعد و متعاقب شستشوی مجدد کبد با بافر پرفیوژن، امپرازول برای بار دوم از کبد عبور داده شده و نسبت متابولیکی پس از مواجهه با MDMA تعیین گردید. این فرآیند در گروه دیگری از حیوانات با غلظت ۶۰۰ نانوگرم در میلی‌لیتر از MDMA نیز تکرار شد.
یافته‌ها: تحلیل داده‌های حاصل از نمونه‌های سه فاصله زمانی پایانی پس از مواجهه کبد با MDMA به ترتیب
نشانگر ۶/۲۶ درصد و ۶/۲۰ درصد کاهش در میزان نسبت متابولیکی امپرازول در دو غلظت ۳۰۰ و ۶۰۰ نانوگرم در میلی‌لیتر از ماده بود.
استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه، مواجهه کبد با MDMA می‌تواند موجب کاهش معنی‌دار در فعالیت سیتوکروم ۲C۱۹ شود. برای بررسی دقیق تر این موضوع نیاز به مطالعات بیش‌تر می‌باشد.
روشنک حریری، مریم بعیری، نگار محمد حسینی، سعید امامی، علیرضا فرومدی، ملیحه برازنده تهرانی،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۷ - ( آذر ماه ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: شیوع بیماری سرطان به همراه درمان‌های پرعارضه، یکی از مسائل مهم درمانی در دنیای امروز می‌باشد و تلاش محققین به منظور یافتن ترکیبات جدید با اثربخشی بهتر و عوارض کم‌تر در این راستا همواره مورد توجه است. آنزیم آروماتاز، نقش مهمی در ایجاد سرطان گیرنده استروژن مثبت پستان دارد. استروژن‌ها به دلیل نقشی که در رشد جنسی و تولید مثل دارند، در انسان و به‌طور عمده در زنان ضروری می‌باشند. اثرات نامطلوب موجود در برخی مهارکننده‌های آروماتاز، نیاز به کشف مهارکننده‌های جدید با توانایی گزینش‌پذیری بالاتر، سمیت کم‌تر و بهبود قدرت را روز به روز افزایش می‌دهند. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر مهارکنندگی و بررسی برهم کنش‌های بین مولکولی مشتقات تریازولیل کرومانون اکسیم اترها بر روی آنزیم آروماتاز موثر در سرطان پستان بود.
مواد و روشها: در این مطالعه که در دسته پژوهش بنیادی قرار دارد، با استفاده از کیت نیمه آماده آروماتاز ترکیبات سنتتیک تریازولیل کرومانون اکسیم اترها مورد بررسی قرار گرفتند و با توجه به نتایج مهار به دست آمده بهترین ترکیبات جهت مطالعات داکینگ مولکولی انتخاب و بررسی شدند.
یافته‌ها: از بین ۴۰ ترکیب بررسی شده، ۷ نمونه که بیش‌ترین اثرات مهاری را از خود نشان دادند جهت بررسی‌های بیش‌تر و تعیین IC۵۰ انتخاب شدند، که در میان آن‌ها مشتقات ۶b و ۲۰b به‌ترتیب با IC۵۰هایی معادل ۰/۳۷ و ۰/۶۹ میکرومولار بهترین اثرات مهاری را از خود نشان دادند. هم‌چنین بررسی برهمکنش‌های این ترکیبات با آنزیم آروماتاز ارتباط موثری را با جایگاه فعال آنزیم نشان داد.
استنتاج: در نهایت با بررسی مشتقات مختلف حاوی ساختار تریازولیل کرومانون اکسیم اترها به نظر می‌رسد این ترکیبات توانایی مناسبی جهت مهار آنزیم آروماتاز از خود نشان می‌دهند و می‌توان در آینده با طراحی ساختارهایی از این دسته به مشتقات موثرتری جهت مهار این آنزیم دست یافت
mazums.ac.ir