---

سابقه و هدف: کلستریدیدم دیفیسیل باسیل گرم مثبت، بی هوازی اجباری است. تشخیص دقیق وسریع یکی از مسائل مهم در کنترل عفونت کلستریدیوم دیفیسیل است. هدف از این پژوهش راه‌اندازی و بهینه‌سازی روش مولکولی تکثیر هم دمایی به واسطه حلقه (LAMP) برای ارزیابی شیوع عفونت کلستریدیوم دیفیسیل در نمونه‌های اسهالی آبکی بیماران است. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی بر روی ۴۸بیمار مبتلا به اسهال آبکی (۲۴ بیمار مبتلا به اسهال بیمارستانی، ۲۴ بیمار مبتلا به اسهال متعاقب مصرف آنتی‌بیوتیک) انجام شد. نمونه بیماران مبتلا به اسهال بر روی محیط اختصاصی CDMN آگار کشت داده شدند. ۶ پرایمر اختصاصی برای تکنیک LAMP به کار گرفته شد و واکنش LAMP تحت شرایط بهینه انجام شد. تشخیص حساسیت و ویژگی تکنیک LAMP از ویژگی بسیار بالایی برخوردار بوده که جهت تشخیص کلستریدیوم دیفیسیل مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه حساسیت روش بهینه‌سازی شده LAMP، ۱۰ ذره باکتریایی بود. از ۲۴ بیمار مبتلا به اسهال بیمارستانی و ۲۴ بیمار مبتلا به اسهال متعاقب مصرف آنتی‌بیوتیک به ترتیب ۲/۱۸ درصد و ۵/۱۱ درصد به وسیله تکنیک LAMP مثبت گزارش شدند. استنتاج: تکنیک LAMP روشی کاربردی، حساس و سریع در تشخیص کلستریدیوم دیفیسیل می‌باشد.

---

سابقه و هدف: ویتامین K۲ از مشتقات ویتامین K و محلول در چربی است. این ویتامین به دلیل توانایی عبور از سد خونی- مغزی با مقادیر فراوانی در مغز حضور دارد. سایر مشتقات ویتامین K برای حضور در مغز باید به فرم K۲ تبدیل شوند که نشان‌دهنده اهمیت آن در سیستم عصبی است. شواهدی مبنی بر اثرات ضد دردی ویتامین K۲ وجود دارد. بررسی اثرات تجویز نخاعی آن بر درد طی آزمون Tail-flick و فرمالین، هدف این مطالعه می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از موش‌های صحرایی نر بالغ ویستار (g۲۵۰-۲۰۰) استفاده شد. موش‌ها تحت عمل جراحی جهت تجویز نخاعی (i.t) در چهار گروه هفت تایی (DMSO,i.t) و ویتامین K۲ (µl,i.t۱۰/µg۲۰، ۱۰، ۲) قرار گرفتند. در هر گروه آستانه درد توسط آزمون Tail-flick و شدت درد شیمیایی با آزمون فرمالین سنجش شد. یافته‌ها: ویتامین K۲ در غلظت (µl,i.t۱۰/µg۲۰) به طور معنی‌داری باعث کاهش آستانه درد و بروز پردردی در آزمون Tail-flick شد (۰۱/۰< p). اما تجویز نخاعی هر سه غلظت ویتامین K۲ منجر به کاهش درد ناشی از تزریق فرمالین در هر دو مرحله آزمون فرمالین گردید (۰۵/۰< p). استنتاج: با توجه به یافته های این تحقیق، تجویز نخاعی ویتامین K۲ در بیش‌ترین غلظت استفاده شده باعث بروز پردردی طی آزمون Tail flick گردید، ولی در آزمون فرمالین منجر به بروز بی‌دردی شد، با توجه به نقش عمده فیبرهای Aδ در انتقال درد طی آزمون Tail-flick و نقش فعالیت گیرنده‌های NMDA، طی آزمون فرمالین، بررسی مکانیسم‌های دخیل در این اثرات نیازمند تحقیقات بیش تری است.

---

هیدروسفالی ایدیوپاتیک با فشار نرمال بیماری مزمنی است که در بزرگسالان مشاهده می‌شود. درمان استاندارد در این نوع هیدروسفالی، شانت‌گذاری است ولی عوارض شانت گذاری و عدم اطمینان از پاسخ به درمان، باعث می‌شود که تنها ۲۰-۱۰ درصد از بیماران تحت این جراحی قرار بگیرند. از این رو برای بسیاری از بیماران استازولامید خوراکی و پونکسیون مکرر کمری جهت درناژ مایع مغزی نخاعی توصیه می‌شود. در این گزارش مورد، بیمار ۳۴ ساله مبتلا به هیدروسفالی ایدیوپاتیک با فشار نرمال معرفی می‌شود که در طی ۲ سال ابتلا به بیماری، تحت درمان با استازولامید بوده و چند مرتبه پونکسیون کمری برای وی انجام شده بود که باعث  کاهش علایم به صورت کوتاه مدت می‌شد اما علایم هرگز از بین نمی‌رفت و بعد از مدتی مجددا شدت می‌یافت. این بیمار پس از درمان توسط طب ایرانی و اصلاح تغذیه، در ۱ سال اخیر هیچ موردی از عود بیماری و نیاز به پونکسیون کمری نداشته است. نتیجه این گزارش مورد می‌تواند به تحقیقات بیش‌تر درباره درمان این بیماری با طب ایرانی بیانجامد و زمینه را برای استفاده از ظرفیت‌های این طب در کنار درمان‌های طب رایج فراهم آورد.
 

---

سابقه و هدف: مورفین به عنوان یک ترکیب اپیوئیدی تاثیرات مختلف و گاه متضادی بر روند حافظه و یادگیری دارد. بستن مجرای صفراوی باعث کلستاز می‌شود که عملکرد کبد را مختل می‌کند. مشخص شده است که سیستم‌های اپیوئیدی در کلستاز نیز نقش دارند. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر احتمالی مورفین بر حافظه موش‌های کلاستاتیک می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، مدل کلاستاز در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار (با وزن ۲۵۰-۲۰۰ گرم) توسط بستن مجرای صفراوی (BDL) القا شد. مورفین (۴ و mg/kg ۶ ، داخل صفاقی)، نالوکسان (۶/۰ و mg/kg ۸/۰ ، داخل صفاقی) و مورفین + نالوکسان در گروه‌های مختلف به حیوانات تزریق شدند. حافظه اجتنابی غیرفعال در روز ۷ بعد از BDL توسط تست شاتل باکس ارزیابی شد. نتایج توسط نرم افزار آماری PRISM و آزمون ANOVA آنالیز شدند.
یافته‌ها: تزریق نالوکسان (۶/۰ و mg/kg ۸/۰)، ۳۰ دقیقه قبل از آزمون، در دستیابی به حافظه موش‌های کلاستاز شده تغییر معنی‌داری نسبت به گروه BDL نشان نداد، در حالی که تزریق مورفین (۴ و mg/kg ۶) در زمان تاخیر در ورود به جعبه تاریک افزایش معنی‌داری نشان داد (۰۵/۰< P). همچنین تزریق یک دوز نالوکسان (mg/kg ۶/۰ ، داخل صفاقی) ۱۵ دقیقه قبل از تزریق یک دوز مورفین (mg/kg ۶) باعث  افزایش معنی‌داری در حافظه اکتسابی در روزهای ۷ بعد از BDL شد(۰۰۰۱/۰P<).
استنتاج: با توجه به داده‌ها احتمال داده می‌شود، مورفین اثرمحافظتی بر روی تخریب حافظه ناشی از کلاستاز داشته باشد.

---

 با توجه به نقش مهم داروهای دامی در سلامت دام و انسان، نظارت بر تولید و کنترل کیفیت این داروها از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این مقاله مطالعات انجام گرفته در خصوص بقایای داروهای دامی در مواد غذائی و محیط زیست بررسی شده و همچنین قوانین حاکم بر تولید، کنترل کیفیت و مصرف این داروها مورد بحث قرار می‌گیرد. این گزارش مشتمل بر بیش از ۱۰۰ ماخذ بوده و یافته‌های ۴۴ مطالعه انجام شده روی بقایای داروهای دامی در مواد غذائی ایرانی را گزارش می‌کند.

---

سابقه و هدف: در پژوهش حاضر با توجه به میزان بالا دیابت در جامعه و اهمیت مکمل های گیاهی و فعالیت ورزشی در درمان آن، اثرات عصاره هیدروالکلی برگ زیتون با و بدون فعالیت ورزشی بر عملکرد عروق کرونری در رت‌های نر دیابتی القاء شده توسط استرپتوزوتوسین بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی ۵۰ موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن ۳۰۰-۲۵۰ گرم به‌صورت تصادفی به ۵ گروه ۱۰ تایی شامل: کنترل سالم، دیابتی کنترل، دیابت + فعالیت ورزشی، دیابت + عصاره برگ زیتون، دیابت + فعالیت ورزشی + عصاره برگ زیتون تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید- استرپتوزوتوسین القاء شد. آزمودنی‌ها به مدت ۸ هفته و هر هفته ۵ جلسه به تمرین روی نوار گردان پرداختند. هم زمان گروه‌های تحت درمان با عصاره برگ زیتون، روزانه mg/kgbw۲۰۰ عصاره را به صورت گاواژ دریافت نمودند. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، قلب حیوانات به دستگاه لنگندرف منتقل و وضعیت همودینامیک بررسی و رت‌ها کشته شدند و سطوح آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و لیپوپروتئین‌ها در خون اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: انجام ۸ هفته تمرین هوازی توام با عصاره برگ زیتون سبب افزایش فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دسموتاز و کاتالاز و افزایش سطوح لیپوپروتئین‌های HDL و LDL در رت‌های دیابتی شد، ولی تاثیری بر کاهش میزان LDL نداشت. همچنین با جلوگیری از افزایش پاسخ به تنگ‌کننده عروق کرونری ناشی از دیابت و افزایش پاسخ به گشادکننده عروق کرونری توام بود.
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر می‌تواند در افزایش تمایل به استفاده از ورزش و عصاره برگ زیتون در درمان بیماران دیابتی و پیشگیری از عوارض قلبی و عروقی مانند اختلالات اندوتلیال عروق کرونری در بیماران دیابتی موثر باشد.

---

 سابقه و هدف: داروی توسیلیزوماب (Tocilizumab) یک مونوکلونال آنتی‎بادی علیه رسپتور اینترلوکین-۶ می‎باشد. این دارو به‎عنوان درمان کمکی برای بیماری کووید-۱۹ در بیمارانی که خطر طوفان سایتوکینی در آن‎ها وجود دارد، استفاده می‎شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی پاسخ درمانی به توسیلیزوماب در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ طراحی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مشاهده‎ای گذشته نگر، خصوصیات دموگرافیک و بالینی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و پیامدهای بالینی شامل مرگ یا بهبودی به دنبال دریافت برندهای داروی توسیلیزوماب شامل اکتمرا (Actemra®) و تمزیوا (Temziva®) در بیمارستان رازی قائم‎شهر (استان مازندران) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: از تعداد ۵۶ پرونده مورد ارزیابی، ۳۲ نفر(۵۷/۱ درصد) زن بودند و میانگین سنی ۵۷/۵ سال بود. ۱۹ بیمار (۳۳/۹ درصد) در بخش ICU بستری شدند و ۷ مورد (۱۲/۷ درصد) اینتوبه شده و ۸ بیمار (۱۴/۳ درصد) فوت شدند. متوسط اشباع اکسیژن پس از دریافت توسیلیزوماب از ۹۰/۱ به ۹۳/۸ درصد (۰/۰۰۱=P) رسید. مقایسه دو برند اکتمراً و تمزیوا نشان داد که مرگ و میر در گروه تمزیوا به‎طور شاخص کم‎تر بوده است (۰/۰۰۴=P).
استنتاج: با توجه به نتایج به‎دست آمده به نظر می‎رسد تجویز توسیلیزوماب در کووید-۱۹ می‎تواند باعث بهبود اشباع اکسیژنی شود و استفاده از برند تمزیوا مرگ و میر کم‌تری را به همراه دارد ولی با توجه به تعداد کم نمونه، تایید این مساله نیاز به مطالعه با حجم نمونه بیش‎تر دارد.
 

---

تادالافیل به دلیل داشتن پنجره درمانی طولانی و پتانسیل کمتر در ایجاد اختلال بینایی، پذیرش بالینی گسترده‌ای برای درمان اختلالات نعوذ کسب نموده است. دارورسانی پوستی از حذف سیستمیک و تداخل دارو-دارو و غذا-دارو جلوگیری می‌کند و با کاهش دوز دارو عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر  فرمولاسیون میکروامولسیونی بر دارو رسانی پوستی تادالافیل از پوست موش صحرایی صورت گرفت.
میکروامولسیون‌های تادالافیل با استفاده از روش دیاگرام فازی با نسبت مناسب مخلوط روغن و آب انتخاب و تهیه شد. طراحی فاکتوریل با سه متغیر در دو سطح برای آماده سازی هشت فرمولاسیون انجام شد. میکروامولسیون‌های حاوی ۰۵/۰ تادالافیل با مقدار مناسبی فاز روغنی (اولئیک‌اسید، ترانسکوتول‌پی)، سورفکتانت (تویین۸۰ و اسپن ۲۰) و کوسورفکتانت (پروپیلن‌گلیکول) تهیه شدند. ماده دارویی در فاز روغن حل شد. خصوصیات فیزیکوشیمیایی این میکروامولسیون‌ها مانند اندازه ذره‌ای، ویسکوزیته، آزادسازی، عبور پذیری پوستی میکرو امولسیون از پوست موش صحرایی با استفاده از سلول‏های فرانز ارزیابی شدند.
اندازه قطره ای میکرو امولسیون‌ها در محدوده کمتر از ۱۰۰ نانومتر، ویسکوزیته در محدوده ی ۲/۱۱۴ تا  ۲/۲۳۹  سانتی پواز بود. در مطالعات انجام شده پارامترهای اسیدیته، درصد آزادسازی دارو در ساعت دوم ،درصد آزادسازی دارو در ساعت ۲۴ ام، ویسکوزیته، T_lag و Dapp با متغییرهای مستقل ارتباط معنادار داشتند. کینتیک انتشار داروها در میکروامولسیون های انتخاب شده نشان داد که در مقایسه با محلول تادالافیل، آزادسازی در طول زمان صورت می گیرد. تمام میکروامولسیون ها باعث افزایش معنی دار ضریب شار و نفوذ پذیری پوست می شود.

---

سابقه و هدف: داروی ماینوکسیدیل از عواملی است که می‌تواند با افزایش دوره آناژن سبب درمان اختلالات رویش مو از جمله طاسی گردد. با توجه به ماهیت ماینوکسیدیل عبورپذیری دارو از سطح پوست ناچیز می‌باشد، هدف از این مطالعه طراحی و بررسی فرمولاسیون‌های میکروامولسیونی به منظور افزایش عبورپذیری ماینوکسیدیل از پوست موش صحرایی بود.
مواد و روش‌ها: میکرو امولسیون‌های حاوی ۲ درصد ماینوکسیدیل با مقدار مناسبی فاز روغنی (اولئیک اسید، ترانسکوتول پی) و سورفکتانت (تویین۸۰ و اسپن ۲۰) و کو سورفکتانت (پروپیلن گلیکول) تهیه شدند. ماده دارویی در فاز روغنی حل شد. خصوصیات فیزیکوشیمیایی این میکروامولسیون‌ها مانند اندازه ذره‌ای، ویسکوزیته، آزادسازی، عبور پذیری پوستی میکرو امولسیون از پوست موش صحرایی و هم‌چنین میزان عبورپذیری دارو با فرمولاسیون های ساخته شده از پوست موش صحرایی با استفاده از سلول‏های فرانز ارزیابی شدند.
یافته‌ها: اندازه ذره‌ای میکرو امولسیون‌ها در محدوده ۵/۴۵ تا ۱۰/۴۰ نانومتر، ویسکوزیته ۱۱۳/۲ تا ۱۹۹/۲ سانتی پواز بود. در این مطالعه پارامترهای آزادسازی دارو، ویسکوزیته و D_app با متغیرهای مستقل ارتباط معنی‌دار داشتند(۰/۰۵>p). افزایش درصد روغن سبب افزایش مقدار آزادسازی دارو در ساعت دوم شد. افزایش درصد آب و افزایش درصد روغن سبب افزایش میزان آزادسازی دارو در ۲۴ ساعت شده است. افزایش درصد روغن و کاهش درصد آب می‌تواند منجر به افزایش ویسکوزیته و افزایش درصد آب موجب افزایش مقدار D_app در میکروامولسیون‌ها شود.
استنتاج: فرمولاسیون‌های ساخته شده توانستند میزان عبورپذیری پوستی ماینوکسیدیل را در موش صحرایی به میزان قابل توجهی افزایش دهند.