جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای مهرانی ثابت
فراوانی پریودنتیت مزمن در بیماران مبتلا به سرطان معده، مری و کلورکتال
دلارام پورکاظمی، پگاه نصیری، علی ملک زاده شفارودی، قاسم جان بابایی، محمود موسی زاده، جواد مهرانی ثابت،
دوره ۳۲، شماره ۲۰۸ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: اختلالات سیستمیک مانند دیابت یا بیماری قلبی عروقی با بیماری پریودنتال ارتباط دارند. در مطالعات متعدد، ارتباط بین بیماری پریودنتیت و سرطان‌های دستگاه گوارش گزارش شده است. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع اشکال مختلف پریودنتیت مزمن در بیماران مبتلا به سرطان‌های معده، مری و کلورکتال مراجعه‌کننده به بیمارستان امام ساری در سال ۹۷- ۱۳۹۶ بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر، معاینه بالینی ۱۰۰ بیمار با بررسی ازدست رفتن چسبندگی بالینی (CAL)، خونریزی حین پروبینگ و از دست رفتن دندان‌ها آغاز شد. پس از ثبت عمق پروبینگ و میزان تحلیل لثه، CAL محاسبه شد و براساس طبقه‌بندی بیماری‌های پریودنتال، پریودنتیت مزمن به انواع خفیف، متوسط و شدید تقسیم شد. برای آنالیز داده‌ها از تست‌های Chi-Square و ANOVA استفاده شد.
یافته‌ها: ۱۰۰ بیمار بررسی شدند. در ۲۳ بیمار مبتلا به سرطان معده، ۸/۷درصد پریودنتیت خفیف، ۲۶/۱ درصد پریودنتیت متوسط و ۲۶/۱ درصد پریودنتیت شدید مشاهده شد. از ۱۰ بیمار مبتلا به سرطان مری، ۴۰ درصد سالم، ۴۰ درصد پریودنتیت متوسط و ۲۰ درصد پریودنتیت شدید داشتند. از ۶۷ بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال،۷/۵ درصد پریودنتیت خفیف، ۴۶/۳ درصد پریودنتیت متوسط و ۱/۵درصد پریودنتیت شدید داشتند.
استنتاج: در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط- پیشرفته، به دلیل از دست دادن ساپورت پریودنتالی دندان‌ها که منجر به لقی آن‌ها می‌گردد، شانس از دست رفتن دندان‌ها افزایش می‌یابد که طبیعتا روند غذا خوردن بیمار مختل و زمینه برای بروز مشکلات گوارشی فراهم می‌گردد.
مدیریت پروتز فلیپر تصادفی بلعیده شده: گزارش مورد
جواد مهرانی ثابت، زهره باری، . نرگس توحدی، بهراد یدالهی، ملیکا مولایی،
دوره ۳۴، شماره ۲۳۲ - ( اردیبهشت ۱۴۰۳ )
چکیده
بلعیدن وسایل دندانپزشکی یک وضعیت نادر در دندانپزشکی است و ۶/۶ درصد از کل اشیاء بلعیده شده را تشکیل می‌دهد، اما می‌تواند منجر به عوارض شدید، به ویژه در میان بزرگسالان، بیماران مسن، و افراد دارای ناتوانی ذهنی شود. وسایلی مانند پروتزهای فلیپر، پروتزهای مصنوعی و ترمیم ممکن است از جای خود خارج شوند و منجر به نهفتگی جسم خارجی شود. معاینات بالینی، از جمله لارنگوفارنگوسکوپی، ازوفاگوسکوپی و رادیوگرافی ممکن است در چنین مواردی مورد نیاز باشد. پروتزهای بلعیده شده نیز ممکن است با استفاده از توموگرافی کامپیوتری پیدا شوند. با این حال، عناصر پروتز ممکن است در سی‌تی اسکن تشخیص داده نشوند. تخمین زده می‌شود که تقریباً ۹۲ درصد از این اجسام بلعیده شده از طریق دستگاه گوارش عبور می‌کنند و ۶۰ درصد از آن‌ها به معده می‌رسند. با این وجود، آن‌هایی‌که در اوروفارنکس باقی می‌مانند، می‌توانند باعث ادم، فرسایش مری، سوراخ شدن، انسداد راه هوایی و حتی مرگ شوند. علاوه بر این، گیره‌های متصل به دنچر، خطر سوراخ شدن مری یا روده را افزایش می‌دهد. بلع دنچر ممکن است در بزرگسالان رخ دهد، زیرا حساسیت حفره دهان و حنجره با استفاده طولانی مدت از دنچر کاهش می‌یابد.
مقاله حاضر گزارش موردی را در مورد بلعیدن پروتز فلیپر متحرک در یک زن ۴۸ ساله بدون هیچ مشکل شدیدی را ارائه می‌دهد. این زن با درد اپی گاستر به دلیل بلعیدن پروتز فلیپر به اورژانس ارجاع شد. قوس در مری وی مشاهده شد، از بیمار رضایت‌نامه آگاهانه گرفته شد و قوس مری با استفاده از (EGD)Esophagogastroduodenoscopy  برداشته شد.
این مقاله بر طراحی یک پروتز فلیپر متحرک با حفظ و پایداری کافی برای جلوگیری از بلعیده شدن آن ها تاکید دارد. علاوه بر این، به بیماران توصیه شود که از این اشیاء در هنگام خواب استفاده نکنند.
 
صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb