مونا غضنفری، صبریه اسدی شاهی سرایی، ساناز یاعلی مدد، بهادر نیکوئیان شیروان، سمیه قنبری، حسین محمدتقی فام، محمدتقی هدایتی،
دوره ۳۴، شماره ۲۴۲ - ( اسفند ۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: آسپرژیلوزیس تهاجمی به عنوان یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های قارچی، به‌ویژه در افراد دارای نقص سیستم ایمنی یا بیماران با بستری طولانی مدت در بخش‌های مراقبت‌های ویژه شناخته می‌شود. این بیماری با نرخ بالای مرگ‌ومیر و هزینه‌های سنگین ناشی از بستری و درمان، بار قابل‌توجهی بر نظام سلامت ایران تحمیل می‌کند. از سویی دیگر افزایش مقاومت گونه‌های آسپرژیلوس، به‌خصوص Aspergillus fumigatus، در برابر داروهای آزولی یک چالش جدی هست. فقدان یک استراتژی و برنامه کارآمد در کشور جهت پایش و درمان این بیماری، یک مانع عمده برای کنترل آن است. پژوهشگران مرکز تحقیقات قارچ‌های تهاجمی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران، با ارائه گزارش خلاصه سیاستی حاضر، با تأکید بر لزوم اقدام فوری و توجه به رویکرد چند وجهی هوشیاری بالینی، تحقیقات مداوم و مدیریت عوامل محیطی، راهکارهای عملیاتی شامل ایجاد سیستم‌های پایش بالینی و محیطی مستمر، توسعه تست‌های تشخیصی سریع، تحقیق و توسعه داروهای نوین، آموزش تخصصی کادر درمان، تدوین پروتکل‌های کنترل عفونت آسپرژیلوزیس و نظارت بر مصرف قارچ‌کش‌های آزولی در کشاورزی را پیشنهاد می‌نمایند. تدوین یک برنامه جامع ملی، همکاری بین سیاست‌گذاران و مدیران سلامت، پژوهشگران و متخصصین علوم قارچ‌شناسی پزشکی و سایرمتخصصین حوزه های بهداشت و درمان در کنار اقدامات بین‌بخشی نقش مهمی در مدیریت این بحران خواهند داشت.
mazums.ac.ir