سابقه و هدف: علی رغم این که کم کاری مادرزادی تیرویید از علل قابل پیش گیری عقب ماندگی ذهنی است، کم تر از ۱۰ درصد نوزادان مبتلا براساس علایم بالینی در ماه اول تشخیص داده می شوند و چنانچه تشخیص بر مبنای برنامه های غربالگری صورت نگیرد، تشخیص دیررس بوده و عوارض جبران ناپذیر مغزی ـ شنوایی ایجاد خواهد شد.
مواد و روش ها: مطالعه یک بررسی توصیفی است. از اردیبهشت ۱۳۸۱ تا آذر ۱۳۸۲ غلظتT۴ و TSH نمونه های سرمی ۳۰۰۵ نوزاد متولد شده در شهر کاشان در روز ۷ـ۳ تولد به ترتیب به روشRIA وIRMA اندازه گیـری شد. نوزادان با T۴ وTSH غیرطبیعی فراخوان شدند TSH۲۰>mIU/L) و T۴<۶,۵ μg/dl و براساس وزن). تشخیص بیماری براساس مقادیر مرجع TSH وT۴ سرمی بعد از روز هفتم TSH>۱۰) و (T۴<۶.۵، به ترتیب متناسب با سن و وزن آنها انجام گرفت.
یافته ها: از ۳۰۰۵ نوزاد بررسی شده، ۵۱ نوزاد فراخوان شدند (میزان فراخوان ۷/۱%) و شیوع هیپوتیروییدی نوزادی۳۰۳ /۱ تولد زنده (۱۰ نوزاد) بود.
استنتاج: با توجه به شیوع بالای کم کاری مادرزادی تیرویید در کاشان، انجام برنامه غربالگری پیشنهاد می شود.