علیرضا دلاوری ، نگار حری ، سیامک عالی خانی ، محمدمهدی گویا ، علیرضا مهدوی ، سیدمحسن حسینی ، ساسان حقیقی ، پیوند امینی ، مسعود امینی ،
دوره ۱۷، شماره ۵۸ - ( خرداد ۱۳۸۶ )
چکیده
سابقه و هدف: مطالعات مختلف مطرح کننده تفاوت شیوع پرفشاری خون (HTN) در جوامع شهری و روستایی می باشند. هدف از این مطالعه، مقایسه شیوع HTN و وضعیت پی گیری، درمان و کنترل آن بین جامعه شهری و روستایی بالای ۲۰ سال ایران بوده است.
مواد و روش ها: به عنوان بخشی از طرح کشوری بررسی عوامل خطر بیماری های غیر واگیر در سال ۱۳۸۳، این مطالعه مقطعی بر روی ۷۵۱۳۲ نفر از افراد بالای ۲۰ سال انجام گردید. در تمامی افراد فشار خون ۲ بار به روش استاندارد اندازه گیری و پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به میزان آگاهی، پی گیری و مصرف دارو، داده های حاصله بین جمعیت شهری و روستایی مقایسه شد.
یافته ها: شیوع خام HTN در جـامعه شهری و روستایی به ترتیب ۳۰,۵ درصد (ci ۹۵%: ۳۰.۴۹۶-۳۰.۵۰) و۲۹.۲ درصد (ci ۹۵%: ۲۹.۱۹-۲۹.۲۱) و شیـوع تطبیـق داده شـده سنـی ۲۶.۰۹ درصد و (ci ۹۵%: ۲۶.۰۸۶-۲۶.۰۹۴) ۲۶.۰۳ (ci ۹۵%: ۲۶.۰۱۵-۲۶.۰۲۵) بود. درصد آگاهی از فشار خون، درمان و کنترل آن در جامعه روستایی کم تر از جامعه شهری بود.
استنتاج: با توجه به یکسان بودن شیوع تطبیق داده شده سنی HTN در جامعه شهری و روستایی این دو جامعه بار یکسانی بر سیستم بهداشتی ما دارند. با در نظر گرفتن پایین بودن میزان آگاهی و کنترل HTN در جامعه روستایی، و نقش محوری سیستم بهداشتی روستایی در کمرنگ کردن این تفاوت، تقویت بیش تر این سیستم توصیه می شود.
قباد مرادی، حشمت اله اسدی، محمد مهدی گویا، محمود نبوی، عباس نوروزی نژاد، امجد محمدی بلبان آباد،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۴ - ( تیر ۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: هشدار به موقع نظام مراقبت بیماریهای واگیر هر کشور برای حفظ امنیت بهداشت عمومی ملی، منطقهای و جهانی، حیاتی است. هدف این مقاله شناسایی راهکارهای بهبود نظام مراقبت از بیماریهای واگیر در جمهوری اسلامی ایران میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته و بحث گروهی متمرکز با ۶۷ نفر از کارکنان نظام مراقبت بیماریهای واگیر و دیگر سازمانهای درگیر انجام گرفت. مصاحبهها به مدت ۶ ماه و از مهر ۱۳۹۵ تا فروردین ۱۳۹۶به طول انجامید. متن مصاحبهها از طریق رویکرد تحلیل محتوی استقرایی با کمک نرم افزار MAXQDA۱۰ دستهبندی شد.
یافتهها: راهکارهای بهبود نظام مراقبت بیماری های واگیر در ۴ طبقه اصلی و ۸ زیرطبقه دسته بندی شد. "تولیت نظام مراقبت بیماریهای واگیر"، "بهبود جامعیت گزارشدهی و گزارشگیری"، "توسعه و بهبود زیرساختها" و "آموزش و بازآموزی" راهکارهای بهبود نظام مراقبت بیماریهای واگیر بودند.
استنتاج: جامعیت و به هنگام بودن اطلاعات نظام مراقبت واگیر به همکاری بین بخشی وابسته است. بنابراین، تقویت همکاری بین بخشی، استفاده از انگیزانندهها برای جلب حمایت درمانگران بخش خصوصی، توسعه سامانههای گزارش دهی، و جلب مشارکت جامعه، مهمترین راهکارهای پیشنهادی برای تقویت نظام مراقبت بیماریهای واگیر میباشند.