سابقه و هدف: دسترسی به آب آشامیدنی سالم یکی از جدی‌ترین بحران‌های بهداشت عمومی در سراسر جهان به شمار می‌رود. حضور انواع آلودگی‌ها از جمله آلودگی‌های میکروبی ثانویه و اندوتوکسین‌ها می‌تواند افت کیفیت منابع آبی را در پی داشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان بروز و تغییرات فصلی اندوتوکسین‌ها در یک تصفیه‌خانه متداول آب آشامیدنی در شهر تهران است.

مواد و روش‌ها: مجموعا تعداد ۳۶ نمونه بصورت ماهانه از آب خام و آب تصفیه شده هر واحد تصفیه خانه آب تهران پارس در طی تابستان و پاییز ۱۳۹۴ جمع‌آوری گردید. غلظت اندوتوکسین با استفاده از روش نقطه پایانی کرموژنیک آزمون لیمولوس آمبوسیت لایست Endpoint Chromogenic Limulus Amebocyte Lysate (LAL) تعیین شد. هم‌چنین سنجش کدورت، شمارش باکتری‌های هتروترف(HPC)، کلرباقیمانده و pH برای کمک به آنالیز نتایج انجام گردید.

یافته‌ها: متوسط فعالیت اندوتوکسین کل در ورودی تصفیه‌خانه در فصل تابستان ۵/۵۴-۴۴ و در پاییز Eu/ml ۵/۵۴-۶۲/۱۷بود. راندمان کاهش غلظت اندوتوکسین در طی فرآیند تصفیه آب در تصفیه‌خانه ۳۴ درصد به دست آمد. بیش‌ترین غلظلت اندوتوکسین در فصل تابستان بود. بیشترین کاهش اندوتوکسین در طی فرآیندهای انعقاد، زلال‌سازی و فیلتراسیون شنی (۱۶/۳۸ درصد) رخ داد، در حالی‌که فرآیند کلرزنی باعث افزایش ۶/۵ تا ۷/۶ درصدی در غلظت اندوتوکسین کل گردید.

استنتاج: فرآیندهای تصفیه آب مرتبط با حذف مواد ذره‌ای در تصفیه‌خانه آب، حذف موثرتر اندوتوکسین کل را نشان دادند. با این حال، آلودگی اندوتوکسین در آب آشامیدنی تصفیه شده هم‌چنان وجود دارد.