علیرضا کاشف، فرشته شهیدی، بهنام الدین جامعی، مجتبی صالح پور، عباسعلی گائینی،
دوره ۳۳، شماره ۱ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: برادی‌کاردی سینوسی ناشی از ورزش یکی از تغییرات اصلی در ورزش‌کاران است که با کاهش ضربان قلب ذاتی مرتبط است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر چهار هفته تغذیه پرچرب، کاهش حجم تمرین و بی‌تمرینی به دنبال شش هفته تمرین با حجم بالا بر میزان پروتئین Hyperpolarization-activated, cyclic nucleotide-gated (HCN۴) است.
مواد و روش‌ها: تعداد ۳۰ رت ماده از نژاد اسپارگوداولی (شش‌هفته‌ای) به طور تصادفی، به شش گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول گروه کنترل ده‌هفته‌ای با تغذیه‌ی استاندارد، گروه دوم گروه تمرین با حجم بالای ده‌هفته‌ای با تغذیه استاندارد، گروه سوم گروه تمرین شش‌هفته‌ای و چهار هفته کاهش حجم تمرین با تغذیه‌ی استاندارد، گروه چهارم گروه تمرین شش‌هفته‌ای و چهار هفته کاهش حجم تمرین با تغذیه‌ی پرچرب، گروه پنجم گروه تمرین شش‌هفته‌ای و چهار هفته بی‌تمرینی با تغذیه‌ی پرچرب و گروه ششم گروه تمرین شش‌هفته‌ای و چهار هفته بی‌تمرینی با تغذیه‌ی استاندارد بودند. پس از پایان ۱۰ هفته، میزان پروتئین HCN۴ در تمامی گروه‌ها با روش وسترن‌بلات اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمامی گروه‌های تجربی کاهش معنی‌داری در میزان پروتئین HCN۴، نسبت به گروه کنترل داشتند. هم‌چنین، به ترتیب، کم‌ترین میزان HCN۴ برای گروه دوم، ششم، سوم، چهارم، پنجم و کنترل بود (۰/۰۵≥P). در همین راستا، نتایج الکتروکاردیوگرام نیز نشان داد که در تمامی گروه‌ها نسبت به گروه کنترل، ضربان قلب کاهش معنی‌دار و فاصله زمانی RR افزایش معنی‌دار داشت(۰/۰۵≥P).
استنتاج: کاهش حجم تمرین نسبت به بی‌تمرینی می‌تواند اثرهای برادی‌کاردی سینوسی ناشی از تمرین با حجم بالا را بهتر بازیافت کند؛ ولی تغذیه‌ی پرچرب به بررسی بیش‌تر نیاز دارد.
mazums.ac.ir