لیلا رئیسی ، سعیده ضیایی ، عیسی محمدی، ابراهیم حاجی زاده،
دوره ۲۵، شماره ۱۲۵ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: اجماع بر روی معیارهای تشخیصی بالینی درد، انقباض و اسپاسم برای تشخیص واژینسموس مورد سوال قرار گرفته است. این مطالعه با هدف طراحی و روانسنجی ابزار تشخیصی واژینیسموس صورت گرفت
مواد و روشها: مطالعه حاضر با رویکرد ترکیبی انجام شد. در بخش کیفی بعد از انجام ۳۳ مصاحبه و اعمال بررسیهای کارشناسانه پرسشنامه نهایی تایید گردید. در بخش کمی، در مرحله نخست در روایی صوری، پرسشنامه توسط ۳۰ نفر از مشارکت کنندگان به صورت حضوری تکمیل گردید و روایی محتوایی آن بر اساس نظر ۱۱ نفر از اعضای پانل خبرگان مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت روایی سازه با پرسشگری از ۱۰۰ نفر از بیماران محاسبه گردید. پایایی درونی توسط ضریب آلفای کرونباخ و پایایی برونی با انجام آزمون- بازآزمون بر روی ۳۰ بیمار که حین معاینه واکنش نشان می دادند تعیین شد.
یافتهها: نخست تغییرات حاصل از مرحله کیفی روایی صوری اعمال و در مرحله کمی روایی صوری ۶ عبارت شاخص تاثیر ایتم کمتر از ۵/۱ را کسب کردند. پس از محاسبه CVI,CVR در بخش کمی روایی محتوا، ۵ سوال امتیاز مورد نظر را کسب نکردند. در تحلیل عاملی اکتشافی مقدارKMO برابر ۸۱۰/۰ شد. همچنین مقدار آزمون بارتلت، کوچکتر از ۵ درصد شد. برای تعیین پایایی مقدار آلفای کرونباخ ۹۰۷/۰ محاسبه شد. پایایی برونی،کمتر از ۰۵/۰ بود.
استنتاج: این ابزار با توجه به خلاصه بودن، تعداد کم سوالات، سادگی جملات و همچنین روایی و پایایی مناسب، قابل استفاده در جمعیت زنان مبتلا به درد حین رابطه زناشویی بوده، میتواند جهت تشخیص صحیح واژینیسموس درآنها به کار گرفته شود.