امیرحسین داوری، فردین احمد خانی، جلال جعفرزاده، رقیه میرزاخانی، سمیه رودگری، صغری باقری، مجتبی نبیلی، مریم موذنی،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۸ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
در سال های اخیر، افزایش تنوع مخمرهای بیماری زا جدا شده از نمونه‌های بالینی مشاهده شده است. با این حال کاندیدا آلبیکنس همچنان عامل اصلی عفونت‌های قارچی مخمری است.کاندیدا آلبیکنس به عنوان یکی از مخمرهای مهم فلور نرمال مخاط بدن انسان، می تواند موجب عفونت‌های جلدی، مخاطی و منتشره در افراد مستعد شود. برای القاء عفونت، مخمر باید توانایی چسبندگی به سطوح زنده و غیر زنده و به دنبال آن تهاجم به بافت میزبان و جذب آهن را داشته باشد. یکی از اصلی‌ترین خصوصیات ، قابلیت تغییر آن از حالت تک سلولی به حالت رشد هیفال است. دیمورفیسم در پاسخ به برخی از شرایط خاص مانند دما، pH یا در دسترس بودن سرم ایجاد می‌گردد و این تغییرات که به ارگانیسم اجازه می دهد تا به بافت ها حمله کند با افزایش بیان چندین ژن در ارتباط است. این ژن‌ها شامل، خانواده ژنی SAP که مسئول کد کردن آسپارتیک پروتئازهای ترشحی (Saps ) است، خانواده ژنی شبه آگلوتینین (ALS) که مسئول کد کردن پروتئین‌های چسبنده است و سیستم تغییر فنوتیپی و مورفولوژیکی، می‌باشد. در این مطالعه مروری سعی شده است تا با تکیه بر نتایج مطالعات اخیر در خصوص تنظیم سیگنال‌های ترشحی، مهمترین و ضروری ترین ژن های مسئول فاکتورهای ویرولانس کاندیدا آلبیکنس جمع‌آوری و ارائه گردد. درک صحیح از فیزیولوژی و ژنتیک فاکتورهای بیماریزایی این مخمر مطمئنا می تواند محققین را در جهت مقابله بهتر و موثرتر و طراحی دارو های جدید یاری دهد.
mazums.ac.ir