سابقه و هدف: زخم بستر (فشاری) به عنوان سومین اختلال پرهزینه بعد از سرطان و بیماری های قلبی و عروقی شناخته شده است. تاکنون برآورد دقیقی از شیوع زخم بستر در ایران گزارش نشده است لذا هدف از این مطالعه برآورد شیوع زخم بستر در ایران به روش متاآنالیز بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه مروری سیستماتیک حاضر جستجو با استفاده از کلیدواژه‏های زخم بستر، زخم فشاری و ایران در بانک‏های اطلاعاتی خارجی Pub med،  Scopus،  ISIوGoogle Scholar و بانک‏‏های اطلاعاتی داخلی Sid، Medlib، Iran medex و Magiran محدود به ۱۶ سال اخیر و به روز شده تا سال ۱۳۹۳ (۲۰۱۴) انجام شد. داده‏ها با استفاده از روش متاآنالیز (مدل اثرات تصادفی) تحلیل گردیدند. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I^۲ بررسی شد. داده‏ها با نرم‏افزار STATA Ver,۱۱ تحلیل شدند.

یافته‌ها: در ۱۴ مطالعه انجام شده در ایران با حجم نمونه ۵۹۷۳ نفر که در طی سال‏های ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۳ انجام شده‏اند، شیوع زخم بستر در ایران ۱۹ درصد (فاصله اطمینان ۹۵درصد: ۱۳ تا ۲۵) بود. هم‏چنین شیوع زخم بستر درجه ۱، درجه ۲ و درجه ۳ به ترتیب ۳۸ درصد، ۴۱ درصد و ۹ درصد بود. شیوع شایع‏ترین محل زخم بستر (ساکروم)، شیوع زخم بستر در بیماران آسیب مغزی، آسیب حرکتی و کمایی نیز به ترتیب ۵۴ درصد، ۲۵ درصد، ۱۹ درصد و ۴۶ درصد بود.

استنتاج: با توجه به بالا بودن میزان شیوع زخم بستر مخصوصاً شیوع زخم بستر درجه ۱ و درجه ۲ باید با ارائه راه کارهای مناسب شیوع زخم بستر را کاهش داد.