---

چکیده سابقه و هدف: مشاهدات نشان داده‌اند که سروصدا در رأس فهرست شکایاتی است که توسط کارکنان و نیز از سوی بیماران گزارش شده است. هدف پژوهش حاضر یافتن منبع اختلالات ناشی از سر و صدای بیمارستانی و تمایز بین سروصدای ایجاد شده توسط افراد و اشیاء می‌باشد. مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی از نوع علّی پس از وقوع است. به منظور بررسی رابطه‌ی متغیرها، اختلالات ناشی از سروصداهای بیمارستانی در ۱۶۱ بیمار پس از عمل جراحی در بیمارستان‌های شهر اصفهان انجام شده است. نمونه‌گیری به صورت تصادفی نظام‌دار بود. بیماران در این پژوهش پرسشنامه اختلالات ناشی از سر و صدای بیمارستانی (توپف، ۱۹۸۵)، حساسیت به صدا (واین اشتاین، ۱۹۷۸) و مطلوبیت اجتماعی (مارلو-کرون، ۱۹۶۴) را تکمیل کردند و برای به‌دست آوردن سر و صدای عینی از گویه‌های خودگزارشی طراحی شده برای این پژوهش استفاده شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد هرچه حساسیت به صدا بیشتر شود احساس آزار دیدن از صدا نیز افزایش می‌یابد. بر خلاف تصور عموم، آزار دیدن از صدای ادراک شده با افزایش هم اتاقی‌ها کاهش می‌یابد اما با افزایش وسایل صدادار افزایش می‌یابد. استنتاج: بر اساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت درجه و میزان واکنش به سر و صدا به میزان سر و صدای عینی وابسته است. هر چند در دو زمینه شیء (وسایل صدادار) و فرد (تعداد هم اتاقی) اولی در جهت افزایش و دومی در جهت کاهش آزار دیدن نسبت به سر و صدا عمل می‌کند. تلویحات این پژوهش در محیط‌های بیمارستانی برای کاهش آزار ادراک شده سر و صدا مورد بحث قرار گرفته است.

---

سابقه و هدف: عملکرد شناختی فرد در محیط کار حوزه وسیعی از فعالیت‌های روانی مرتبط با کار را در بر می‌گیرد، همچنین نقش تعیین کننده ویژگی شخصیتی به عنوان یک متغییر واسطه در بروز اشتباهات و عملکردهای ذهنی نیز حائز اهمیت است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر آلودگی صوتی ناشی از ترافیک شهری بر حافظه‌کاری و توجه پایدار دانشجویان با درنظر گرفتن ویژگی‌های شخصیتی بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مداخله‌ای- آزمایشگاهی بر روی ۷۰ نفر از دانشجویان انجام شد. پس از اندازه‌گیری‌های میدانی صدای ترافیک، برای بررسی، ویرایش صدای ضبط شده و تهیه کلیپ صوتی صدای ترافیک شهر ساری، از نرم‌افزار Cool Edit Pro استفاده ‌شد. همچنین عملکرد شناختی دانشجویان با استفاده از آزمون‌های حافظه کاری (n-back) و آزمون وظیفه هوشیاری روانی- حرکتی (PVT) بررسی شد.
یافته‌ها: میانگین سنی در دانشجویان دختر و پسر به ترتیب ۱۵/۳ ± ۶۳/۲۳ و ۲۳/۴ ± ۱۷/۲۴ سال بود. براساس آزمون ویلکاکسون، رابطه آماری معنی‌دار بین عملکردهای شناختی مربوط به حافظه‌کاری و توجه پایدار دانشجویان قبل و بعد از مواجهه با صدای ترافیک شهری، برقرار شد(۰۵/۰>P)، به طوری که میانگین زمان واکنش، زمان پاسخ و تعداد جواب‌های اشتباه در تست‌های عملکرد شناختی بعد از مواجهه با صدای ترافیک به ترتیب ۵۴/۸، ۱۱/۹ و ۶۱/۶۰ درصد افزایش یافت. همچنین بُعد روان‌رنجوری (عصبی بودن) همبستگی معنی‌دار و معکوسی با زمان واکنش و دقت (درصد پاسخ‌های صحیح) در عملکرد شناختی مربوط به حافظه‌کاری و توجه پایدار دانشجویان داشت(۰۵/۰>P).
استنتاج: نتایج این مطالعه می‌تواند در بهبود عملکرد شناختی و اتخاذ راهکارهای مدیریت در انتخاب افراد و برقراری شرایط تعادل بین سروصدای ترافیک و ویژگی‌های شناختی در محیط‌های کاری موثر باشد.

---

سابقه و هدف: قرارگرفتن در معرض سروصدا، منجر به تولید گونه‌های فعال اکسیژنی(Reactive oxygen species: ROS) یا رادیکال‌های آزاد در مغز می‌شود. حتی افزایش اندک در سطوح رادیکال‌های آزاد سلول‌های مغز می‌تواند منجر به اختلال در ساختار سیستم عصبی مرکزی و بروز بیماری‌های مرتبط با آن از جمله آلزایمر شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر محافظتی چهار هفته تمرین هوازی منظم و مصرف بنفوتیامین بر اختلال اکسایش ناشی از نویز در مغز موش‌ها بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، ۴۰ سر موش سوری نر دو ماهه به‌صورت تصادفی در پنج گروه قرار گرفتند: گروه کنترل، گروه نویز که روزانه با سر و صدای شغلی (۱۰۰ دسی بل/ ۴ ساعت در روز/ ۵بار در هفته) مواجه بودند، گروه نویز+تمرین، گروه نویز+بنفوتیامین و گروه نویز+تمرین+بنفوتیامین. تمام گروه‌ها به جز حیوانات گروه کنترل به‌صورت روزانه در مواجهه با سر و صدا قرار می‌گرفتند، بلافاصله پس از قطع بلندگو مکمل بنفوتیامین (دوز (mg/kg۲۰۰)/ ۵ بار در هفته) به‌صورت گاواژ به دو گروه از موش‌ها خورانده شده و سپس گروه‌های تمرینی روی تردمیل برنامه تمرین هوازی (۵بار در هفته/نیم ساعت) را طبق پروتکل انجام می‌دادند. تمام مداخلات برای چهار هفته متوالی انجام شد و ۷۲ ساعت پس از آخرین تمرین ورزشی حیوانات بیهوش و سپس بافت‌برداری شدند. سطوح بافتی نشانگرهای استرس اکسیداتیو (مالون دی آلدئید، پروتئین کربونیل، گلوتاتیون و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی) با استفاده از روش بیوشیمیایی اندازه‌گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان دادند روزانه ۴ ساعت مواجهه با سروصدای شغلی منجر به افزایش معنی‌دارمیزان ROS، مالون دی‌آلدئید و پروتئین کربنیل(p<۰/۰۰۱) و درمقابل کاهش معنی‌دار سطوح گلوتاتیون(p<۰/۰۰۱) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی(p<۰/۰۱) بافت مغز حیوانات در معرض سروصدا در مقایسه با گروه کنترل شد. روزانه ۳۰ دقیقه دویدن روی تردمیل به مدت چهار هفته اگرچه منجر به مهار معنی‌دارمیزان ROS در قیاس با گروه نویز شد(p<۰/۰۱) اما تاثیر معنی‌داری بر سایر نشانگرهای اکسایشی و آنتی‌اکسیدانی مغز موش‌هایی که روزانه در معرض نویز قرار می‌گرفتند، نداشت(۰۵/۰P>). در مقایسه با گروه نویز، گاواژ روزانه مکمل بنفوتیامین منجر به کاهش سطوح ROS، مالون دی‌آلدئید و افزایش گلوتاتیون در بافت مغز موش‌های مواجه با نویز روزانه شد(۰۵/۰>P)، اما مصرف بنفوتیامین بر مقادیر پروتئین کربونیل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بافت مغز تاثیر معنی‌داری نداشت(۰/۰۵P>). انجام منظم تمرینات ورزشی همراه با گاواژ بنفوتیامین بر کاهش سطوح ROS، پروتئین کربونیل و افزایش گلوتاتیون در سطوح بافتی حیوانات در معرض نویز نسبت به گروه نویز موثر بود(p<۰/۰۰۱)، با این‌حال تاثیر معناداری بر مقادیر مالون دی‌آلدئید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مغز نداشت(۰/۰۵P>).
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مصرف بنفوتیامین می‌تواند در بهبود وضعیت استرس اکسیداتیو ناشی از سروصدای شغلی به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان موثر، نقش محافظتی و پیشگیرانه داشته باشد. مصرف روزانه مکمل بنفوتیامین در دوز تعیین شده همزمان با انجام تمرینات ورزشی هوازی با شدت متوسط قادر است با بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی و همچنین برخی نشانگرهای استرس اکسیداتیو در پیشگیری از بروز اختلالات ناشی از قرار گرفتن مداوم در معرض سروصدای شغلی اثرگذار باشد. برای بررسی مکانیسم ترکیب بنفوتیامین و ورزش هوازی بر مهار سطح استرس اکسیداتیو ناشی از سروصدا به مطالعات حیوانی و انسانی بیش‌تری نیاز است.