سابقه و هدف: بیماری سالمونلوز با گسترش بالای جهانی، یکی از مهم‌ترین بیماری‌های زئونوتیک انسان و حیوانات می‌باشد. سگ‌های روستایی ممکن است به مدت طولانی بدون بروز هیچ علائمی حامل سروتیپ های مختلف سالمونلا باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی آلودگی نمونه مدفوع سگ‌های روستایی به سالمونلا در ۲ استان گلستان و مازندران و مطالعه میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده بود.

مواد و روش‌ها: سوآب‌های رکتال به دست آمده از ۲۱۰ سگ روستایی به ظاهر سالم از ۲ استان شمالی، گلستان و مازندران (۱۳۹۴-۱۳۹۲) کشت داده شدند و با استفاده از روش مولکولی PCR با پرایمرهای عمومی ST ۱۱ و ST ۱۵ در سطح جنس مورد شناسایی قرار گرفتند. سروتایپینگ و مقاومت آنتی‌بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده بر اساس روش‌های استاندارد صورت گرفت.

یافته‌ها: باکتری سالمونلا در ۴۰ نمونه از ۲۱۰ (۰۴/۱۹ درصد) مورد بررسی شناسایی شد. ۳ سروتیپ شناسایی شده در این تحقیق شامل سالمونلا اینتریتیدیس (۵۰ درصد)، سالمونلا تیفی موریوم (۳۵ درصد) و سالمونلا دابلین (۱۵ درصد) بود. جداسازی سالمونلاها در فصل پانیز بالاتر از سایر فصول بود (۰۵/۰< p). بیش‌ترین مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین، نئومایسین، آمپی‌سیلین مشاهده شد.

استنتاج: جداسازی سویه‌های زئونوتیک سالمونلا از سگ‌های فاقد علائم بالینی، آن‌ها را به عنوان یکی از خطرناک‌ترین عوامل انتشار باکتری سالمونلا در محیط و خطرناک برای بهداشت عمومی و سلامت حیوانات معرفی می‌کند.