جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای لیستریا منوسایتوژنز

محبوبه میرحسینی ، ایرج نحوی ، روحا کسری کرمانشاهی ، منوچهر توسلی ،
دوره ۱۷، شماره ۶۰ - ( ۸-۱۳۸۶ )
چکیده

سابقه و هدف: محصولات لبنی اغلب با مشکلاتی مثل دوره نگهداری کوتاه در قفسه ها و فقر بهداشتی همراه هستند. از دستاوردهای جدید، استفاده از باکتریوسین ها یا سویه های تولید کننده باکتریوسین (Bacteriocin) برای کنترل فلور میکروبی غیر مطلوب مثل لیستریا منوسایتوژنز (Listeria monocytogenes) و باسیلوس سرئوس (Bacillus cereus) در غذاها میباشد. در این رابطه اثر مهاری باکتری لاکتوکوکوسلاکتیس(Loctococcus Lactis) تولید کننده مواد شبه نیزین (nisin) که جداسازی و شناسایی شده بود، بر لیستریا منوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس بررسی شد تا سویه جداسازی شده با سویه های جداسازی شده در کشورهای دیگر مقایسه شود.
مواد و روش ها: در این تحقیق به روش کشت نقطه ای و با استفاده از مایع رویی حاصل از کشت ۲۴ ساعته باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس اثر مهاری این باکتری بررسی شد و در نهایت اثر باکتریوسین تولید شده بر روی منحنی رشد لیستریا منوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که باکتریوسین تولید شده توسط باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس در محیط مایع بر روی لیستریامنوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس اثر مهاری بیش تری دارد
استنتاج: توجه به اثر مهاری مشاهده شده، استفاده از باکتریوسین این باکتری به صورت مستقیم در مواد غذایی یا کشت آغازگر درمحیط مایع برای محافظت از مواد غذایی توصیه می شود تا مسمومیت ناشی ازفعالیت باکتری های نامطلوب در مواد غذایی کاهش یابد.

زهرا یعقوب زاده، رضا صفری،
دوره ۲۴، شماره ۱۲۰ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده

سابقه و هدف: اشرشیا کلی علت شایع مسمومیت غذایی است. سم ناشی از این باکتری، مخاط روده را تخریب می‌کند و باعث ایجاد دردهای شدید شکمی و اسهال می‌شود. لیستریا منوسایتوژنز عامل لیستریوزیس در حیوان و انسان بوده و از طریق غذاهای آلوده مانند پنیر، سبزی‌های خام، سالاد و ماهی به انسان منتقل می‌شود. با توجه به ‌احتمال بالای آلودگی ماهیان پرورشی به باکتری‌های اشرشیا کلی و لیستریا مونوسیتوژنز، هدف مطالعه حاضر ارزیابی تأثیر اسانس آویشن شیرازی بر رفتار اشرشیا کلی و لیستریا منوسایتوژنز در گوشت چرخ شده ماهی فیتوفاگ نگهداری شده در دمای C° ۴ بوده است. مواد و روش‌ها: به نمونه‌های گوشت ماهی فیتوفاگ چرخ شده، دو باکتری اشرشیا کلی و لیستریا منوسایتوژنز به ترتیب با لوگ ۵/۴ و ۶/۴ در هر گرم تلقیح شد، سپس تیمارهای آویشن شیرازی در دو غلظت ۸/۰ و ۲/۱ درصد به نمونه‌ها اضافه شدند. تمامی تیمارها و گروه شاهد (دارای باکتری و فاقد عصاره) در دمای یخچال برای مدت ۷۲ ساعت نگهداری شدند. برای شمارش اشرشیا کلی و لیستریا منوسایتوژنز نیز از محیط‌های کشت EC کروم آگار و لیستریا سلکتیو کروم آگار استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، غلظت ۲/۱ درصد آویشن دارای اثرات مهارکننده بیشتری نسبت به غلظت ۸/۰ درصد بوده ولی بااین‌وجود تأثیر آن بر اشرشیا کلی بهتر از لیستریا بوده و قادر به کاهش تعداد اشرشیا بعد از ۴۸ ساعت است و اثر فوق نیز به‌صورت باکتری کشی بوده، طوری که در زمان‌های ۴۸ و ۷۲ ساعت هیچ‌گونه رشدی از اشرشیا مشاهده نشد. تأثیر غلظت‌های مورد استفاده آویشن بر لیستریا به‌صورت اثر بازدارندگی بوده است. استنتاج: نتیجه‌گیری کلی آنکه اسانس آویشن شیرازی واجد اثرات باکتری کشی علیه اشرشیا بوده ولی بااین‌وجود تأثیر آن بر لیستریا چندان چشمگیر نبوده است.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb