۳ نتیجه برای هیدروسفالی
رقیه رحمانی، نفیسه لطفیان، محمدرضا رحمانی، معصومه امیری، راحله درفشی،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۶ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
ناهنجاری دندی واکر یک اختلال مادرزادی نادر است. این سندرم با هیپوپلازی ورمیس مخچه، اتساع کیستیک بطن چهارم و بزرگ شدن حفره خلفی همراه یا بدون هیدروسفالی مشخص میشود. این مطالعه با هدف گزارش یک مورد جنین مذکر مبتلا به سندرم دندی واک، و نیز تعیین تظاهرات بالینی، ریسک فاکتور، تشخیص و درمان این سندرم ارائه شده است. بیمار خانمی بود ۳۸ ساله، بارداری دوم، پاریته یک که جهت انجام سونوگرافی سلامت جنین ارجاع داده شد. در اسکن نوروگرام جنین و در بررسی جمجمه، هایپوپلازی سگمان تحتانی ورمیس مخچه و ارتباط مشکوک حفره خلفی با بطن ۴ که مطرح کننده دندی واکر واریانت است، مشاهده شد.مادر در سن حاملگی ۱۹ هفته و ۲ روز تحت سقط درمانی در بیمارستان قرار گرفت و پس از دریافت ۸۰ میلی گرم میزوپروستول و سرم حاوی اکسی توسین، جفت و جنین وی دفع گردید.این سندرم یک اختلال جدی نادر است که بسیاری از جنبههای آن کمتر شناخته شدهاند و نیاز به بررسیهای بیشتر دارد. این سندرم با استفاده از روشهای تصویربرداری پیشرفته قابل تشخیص است. بنابراین بهتر است مراقبتهای روتین بارداری بالاخص اقدامات تصویربرداری با حساسیت بیشتری انجام شوند تا از تولد نوزاد مبتلا به این ناهنجاری جلوگیری شود.
غلامرضا کردافشاری، مریم مقیمی، زیبا طالبی، مائده قوتی، حوریه محمدی کناری،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۲ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
هیدروسفالی ایدیوپاتیک با فشار نرمال بیماری مزمنی است که در بزرگسالان مشاهده میشود. درمان استاندارد در این نوع هیدروسفالی، شانتگذاری است ولی عوارض شانت گذاری و عدم اطمینان از پاسخ به درمان، باعث میشود که تنها ۲۰-۱۰ درصد از بیماران تحت این جراحی قرار بگیرند. از این رو برای بسیاری از بیماران استازولامید خوراکی و پونکسیون مکرر کمری جهت درناژ مایع مغزی نخاعی توصیه میشود. در این گزارش مورد، بیمار ۳۴ ساله مبتلا به هیدروسفالی ایدیوپاتیک با فشار نرمال معرفی میشود که در طی ۲ سال ابتلا به بیماری، تحت درمان با استازولامید بوده و چند مرتبه پونکسیون کمری برای وی انجام شده بود که باعث کاهش علایم به صورت کوتاه مدت میشد اما علایم هرگز از بین نمیرفت و بعد از مدتی مجددا شدت مییافت. این بیمار پس از درمان توسط طب ایرانی و اصلاح تغذیه، در ۱ سال اخیر هیچ موردی از عود بیماری و نیاز به پونکسیون کمری نداشته است. نتیجه این گزارش مورد میتواند به تحقیقات بیشتر درباره درمان این بیماری با طب ایرانی بیانجامد و زمینه را برای استفاده از ظرفیتهای این طب در کنار درمانهای طب رایج فراهم آورد.
میثاق شفیع زاد، سجاد شفیعی، سید محمد باغبانیان، مریم خوش نظر، مریم حسن نژاد رسکتی،
دوره ۳۱، شماره ۱۹۷ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: ونتروکولوستومی بطن سوم آندوسکوپیک روشی مهم در درمان اشکال مختلف هیدروسفالی بزرگسالان است و در بسیاری از موارد، اثرگذارتر از شنتهای سنتی است. بنابراین به بررسی نتایج ونتریکولوستومی بطن سوم اندوسکوپیک در بیماران مبتلا به هیدروسفالی با فشار نرمال پرداختیم.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی روی ۲۰ بیمار مبتلا به هیدروسفالی با فشار نرمال مراجعهکننده به بیمارستان امام ساری در سال ۹۷ تا ۹۹ پس از لحاظ کردن معیار ورود و خروج صورت گرفت. درجهبندی هیدروسفالی با فشار نرمال در بیماران بر اساس سیستم JCSRIH انجام شد. شاخصهای مورد بررسی قبل ETV شامل سن، ICP، بیشترین قطر شاخهای فرونتال بطنهای جانبی، بیشترین عرض حفره کرانیال، Evans Ratio بود. بیماران قبل و بعد از انجام ETV، یک هفته، یک ماه و ۶ ماه بعد ارزیابی شدند. در صورت عدم بهبودی در علائم بالینی بیماران پس از یک هفته، تحت عمل شانتگذاری ونتریکولوپریتونئال قرار گرفتند.
یافتهها: افراد مورد مطالعه، ۶۵ درصد مرد و ۳۵ درصد زن با میانگین سنی ۱۲/۴ ± ۴۰/۷۵ سال و ICP برابر
mmgh ۸۷/۰ ± ۳۵/۱۱ بودند. ۵۵ درصد از آنها پس از یک هفته، بهبودی در علائم نداشته و مورد شانتگذاری قرار گرفتند. در مقابل در ۴۵ درصد از بیماران پس از یک هفته بین ۲ تا ۳ گرید (درجه) بهبودی براساس مقیاس درجهبندی JCSRIH مشاهده گردید (۰۵/۰ > P).
استنتاج: به عنوان یک درمان، ETV میتواند در بیماران مبتلا به هیدروسفالی با فشار نرمال موثر باشد. مطالعات بیشتری در ارتباط با روشنتر شدن پاتوفیزیولوژی بیماری، دینامیک مایع مغزی نخاعی مورد نیاز است.