زهرا جهانیان بهنمیری، ولی ا... دبیدی روشن، افشین فیاض موقر،
دوره ۲۸، شماره ۱۵۹ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo۲max)، معیاری برای ارزیابی آمادگی قلبی- تنفسی حاصل از فعالیت بدنی می‌باشد. اندازه‌گیری مستقیم این معیار یک روش تهاجمی و از لحاظ تکنیکی و اجرایی مشکل است. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی بین این متغیر با متغیرهای حاصل از روش‌های غیر تهاجمی ارزیابی شاخص‌های ترکیب بدنی، شمارش گام‌ها و میزان فعالیت بدنی انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی به روش تصادفی برروی ۲۵۰ نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران اجرا شد. اندازه‌گیری مستقیم Vo۲max با استفاده از پروتکل استاندارد شاتل صورت گرفت. اندازه‌گیری و محاسبه شاخص‌های ترکیب بدنی با استفاده از معاینه فیزیکی بود. میزان فعالیت بدنی با استفاده از فرم کوتاه پرسش‌نامه بین المللی فعالیت بدنی(IPAQ-S) و شمارش گام‌ها با استفاده از گام شمار اندازه‌گیری شد
یافته‌ها: از بین شاخص‌های ترکیب بدنی، فقط مقادیرشاخص‌های دور گردن (۲۴۱/۰ r= )، (۰۰۳/۰ (p= و چاقی بدن (۵۲۲/۰ - r=)، ( ۰۰۰/۰ (p= با مقادیر Vo۲max همبستگی داشتند. همبستگی بین مقادیر Vo۲max با تعداد گام‌ها نیز معنادار بود(۲۴۸/۰ r=)، ( ۰۰۲/۰ (p= او ارتباط معناداری بین نمره IPAQ-S با مقادیر Vo۲max یافت نشد.
استنتاج: جهت ارایه مدل برآورد غیر مستقیم Vo۲max بر اساس مقادیر شاخص های ترکیب بدنی، نمره پرسش‌نامه (IPAQ-S) و شمارش گام‌ها نیاز به اجرای مطالعات همبستگی مشابه باحجم نمونه بالا است.
mazums.ac.ir