سابقه و هدف: روش معمول پایداری در ضایعات غیر سرطانی قدام مهره های گردن، استفاده از بلوک های استخوانی در بین مهره ها و سپس نصب پیچ و صفحه (Plate) است. استفاده از پیچ و صفحه، گاهی می تواند با عوارض متعددی مثل شکستگی با شل شدن پیچ و در معرض اشعه قرار گرفتن، بیمار، حراج و پرسنل، در هنگام استفاده از فلورسکوپ، همراه باشد. جهت رفع این عوارض، روش کاملا جدیدی پیشنهاد می گردد که در آن از متیل متاکریلات به عنوان صفحه سیمان استخوانی (Bone cement plate system) استفاده می شود. هدف اصلی این تحقیق، حذف سیستم پیچ و صفحه و بررسی پیوند مهره ها در رادیوگرافی کنترل پس از عمل می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در آن بیمارانی که به علت فتق دیسک یا دیسک های گردنی و تنگی کانال گردنی، در بیمارستان های امام خمینی و شفا ساری از قدام عمل شده اند مورد بررسی قرار گرفته اند و شامل ۵ زن و ۵مرد با محدوده سنی ۳۶ تا ۷۷ سال بوده اند. جهت ایجاد صفحه سیمانی. از متیل متاکریلات که در کرانیوپلاستی کاربرد دارد، استفاده گردید. اعمال فوق در طی آبان ۱۳۷۷ لغایت آذر ۱۳۸۰ انجام شد.
یافته ها: از این روش برای ۱۰ بیمار استفاده شد. در پیگیری های انجام شده با استفاده از رادیوگرافی های کنترل پس از عمل که بیش ترین آن ۲۵ ماه و کمترین آن ۸ ماه بوده است. هیچ گونه عارضه خاصی مثل عفونت حساسیت اختلال پیوند مشاهده نشد و در هیچ مورد نیاز به عمل مجدد نبوده و نتیجه اعمال از نظر بالینی نیز کاملا رضایت بخش بوده است.
استنتاج: از مزایای این روش، آسان بودن اجرای آن، عدم وجود خطر برای نخاع، عدم نیاز به وسایل خاص، در دسترس بودن لوازم کار، مقرون به صرفه بودن، قابلیت انجام MRI از گردن و عدم نیاز به فلورسکوپ و ایجاد پایداری موقت، به طور مناسب را می توان نام برد. با حذف پیچ و صفحه، طبعا عوارض آن هم حذف می شود. پس از عمل با این روش نیاز به بی حرکتی با وسایل سفت و سخت نمی باشد و گردن بند فیلادلفیا کفایت می کند.

سابقه و هدف: پیوند خودی (Auto Transplantation) بهترین نوع پیوند جایگزین استخوانی می باشد، ولی محدودیت هایی دارد. لذا پیوند غیر خودی با استفاده از مواد صناعی یا طبیعی توصیه می شود. اسکلت آهکی صدف دریای خزر ایران در این تحقیق به عنوان یک ماده طبیعی جایگزین در تشکیل استخوان، مورد ارزیابی پرتونگاری قرار گرفت. قطعات صدف دریایی در نقص سوراخی شکل موجود در استخوان ران در گروه آزمایش با روند طبیعی التیام در بخش اسفنجی استخوان خرگوش مورد مقایسه قرار گرفت. خصوصیات کاربردی، گسترش استخوان سازی، مقاومت در برابر نیروهای استخوان و جذب آن در این مطالعه از طریق پرتونگاری با اشعه ایکس بررسی شد.
مواد و روش ها: مطالعه روی ۱۲ سر خرگوش سفید نیوزلندی در درمانگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام شد و ضمن نگهداری خرگوش ها به دو گروه مساوی ۶ تایی شامل گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. نقص سوراخی شکل در یکطرف بخش تروکانتر بزرگ ران در گروه آزمایشی ایجاد شد و قطعات آماده شده صدف در تمام سوراخ ها کاشته شد. در گروه شاهد هم نقص های استخوان به همان شکل گروه آزمایش ایجاد و به منظور بررسی روند التیام طبیعی استخوان مورد بررسی قرار گرفت. پرتونگاری از خرگوش ها در روزهای صفر، ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰، ۶۳ بعد از عمل تهیه گردید.
یافته ها: پرتونگاری های انجام شده پس از ۹ هفته در تمام نقص های استخوانی در گروه آزمایش، نشان دهنده کاهش تراکم ۱۵-۱۰ درصد صدف و گسترش استخوان سازی در اطراف قطعات بود. پرتونگاری های گروه شاهد، نشان دهنده التیام به میزان بیش از نصف در نقص سیلندری تروکانتر بزرگ ران بود. به دلیل بالا بودن مقاومت ساختاری قطعات صدف در برابر نیروهای وارده بر استخوان، هیچ یک از خرگوش ها دچار شکستگی های تروکانتریک نشدند.
استنتاج: به طور کلی می توان گفت صدف به عنوان یک منبع طبیعی کلسیم دارای کارآیی بالایی برای استفاده در زمینه جانشین های پیوند استخوان در جراحی های ارتوپدی پزشکی و دامپزشکی می باشد.