سابقه و هدف: اندازه‌گیری GFR بر اساس کراتینین در بیماران سیروزی به علت کاهش حجم عضله و اختلال عملکرد کبد، دقیق نمی‌باشد. هدف این مطالعه بررسی کارایی سطح سرمی سیستاتین C جهت تعیین میزان GFR به عنوان روش جایگزین و نیز ارتباط بین عملکرد سنتتیک و دفعی کبد با میزان GFR بوده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی در سال 95 و در بیمارستان امام رضای مشهد، 35 فرد سالم با سن و جنس مشابه وارد مطالعه شدند. سطح سرمی کراتینین،LFT، FBS، LDL، HDL، کلسترول، تری گلیسرید، آلبومین و گلوبولین‌های سرم و سیستاتین C و هم‌چنین حجم و کراتینین ادرار 24 ساعته اندازه‌گیری شد. GFR به سه روش اندازه‌گیری شد و ارتباط GFR با Child در بیماران ارزیابی شد.
یافته‌ها: میانگین سن افراد شرکت کننده در این مطالعه 93/13± 15/39 سال بوده و 57/48 درصد بیماران مرد بودند. شایع ترین عامل ایجاد سیروز اتوایمیون بود. علی رغم این که مقدار محاسبه شده GFR بر اساس کراتینین با دو فرمول متفاوت در گروه سیروز بالاتر از گروه کنترل بود اما در محاسبه GFR با استفاده از سیستاتین مقدار GFR در گروه سیروز پایین تر بود (001/0< p). در گروه بیماران سیروتیک هیچ کدام از متغیرهای عملکردی و دفعی کبد همبستگی معنی‌داری با مقدار GFR نداشت. همبستگی بین امتیاز Child و مقدار GFR براساس سیستاتین C نشان دهنده ضریب همبستگی 199/0 (251/0= P) بود.
استنتاج: GFR محاسبه شده بر اساس سیستاتین C از دقت بالایی در بیماران سیروتیک برخوردار است. امتیاز Child ارتباط معکوس با میزان GFR داشته و می‌تواند در تشخیص زودهنگام اختلال عملکرد کلیوی در بیماران سیروتیک کمک‌کننده باشد.