دوره 28، شماره 162 - ( تیر 1397 )
جلد 28 شماره 162 صفحات 94-86 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hatef M, Sharif Nia H, Mousavinasab N, Esmaeili R, Shafipour V. Self-efficacy and Prediction of Associated Factors
in Patients with Chronic Diseases. J Mazandaran Univ Med Sci 2018; 28 (162) :86-94
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-10570-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-10570-fa.html
هاتف مرضیه، شریف‌نیا حمید، موسوی نسب نورالدین، اسماعیلی روانبخش، شفیع‌پور ویدا. بررسی خودکارآمدی و پیش بینی عوامل مرتبط با آن در
مبتلایان به بیماری های مزمن. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1397; 28 (162) :86-94
چکیده: (5509 مشاهده)
سابقه و هدف: خودکارآمدی به عنوان یکی از مفاهیم اصلی نظریه شناختی اجتماعی، می‌‌تواند روی ابعاد مختلف رفتار های بهداشتی و افزایش توانمند سازی مبتلایان به بیماری‌های مزمن موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خودکارآمدی و پیش‌بینی عوامل مرتبط با آن در مبتلایان به بیماری‌های مزمن انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی، بر روی 400 بیمار مبتلا به بیماری مزمن قلبی و کلیوی، دیابت و فشار خون بالا بستری در سه بیمارستان آموزشی- درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران، با شیوه نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی بیماری های مزمن CDSES (Choronic Disease Self-efficacy scale ) انجام گرفت. به منظور آنالیز توصیفی و تحلیلی (رگرسیون خطی چندگانه) داده‌ها، از نرم‌افزار SPSS 23.0 استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین کلی نمره خودکارآمدی در این مطالعه 51/1±17/5 بوده است و آنالیز رگرسیون خطی
چندگانه نشان داد که متغیر سن (001/0˂p، [573/0-،400/1- :95CI]، 228/0- =β )، سطح تحصیلات (002/0=p، [000/6 ، 311/1:95CI]، 149/0=β) و سطح درآمد (001/0˂p، [901/23 ، 585/12:95CI]، 319/0=β ) به عنوان متغیر های پیش‌بینی کننده خودکارآمدی در بیماران مزمن هستند.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه اکثر مبتلایان به بیماری‌های مزمن دارای سطح خودکارآمدی متوسطی بودند. با توجه به شیوع و اهمیت بالای این بیماری‌‌ها، برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری جهت ارتقای سطح خودکارآمدی به عنوان عامل اساسی در بهبود خود مراقبتی و رفتار های بهداشتی مبتلایان به بیماری های مزمن نیاز است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی، بر روی 400 بیمار مبتلا به بیماری مزمن قلبی و کلیوی، دیابت و فشار خون بالا بستری در سه بیمارستان آموزشی- درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران، با شیوه نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی بیماری های مزمن CDSES (Choronic Disease Self-efficacy scale ) انجام گرفت. به منظور آنالیز توصیفی و تحلیلی (رگرسیون خطی چندگانه) داده‌ها، از نرم‌افزار SPSS 23.0 استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین کلی نمره خودکارآمدی در این مطالعه 51/1±17/5 بوده است و آنالیز رگرسیون خطی
چندگانه نشان داد که متغیر سن (001/0˂p، [573/0-،400/1- :95CI]، 228/0- =β )، سطح تحصیلات (002/0=p، [000/6 ، 311/1:95CI]، 149/0=β) و سطح درآمد (001/0˂p، [901/23 ، 585/12:95CI]، 319/0=β ) به عنوان متغیر های پیش‌بینی کننده خودکارآمدی در بیماران مزمن هستند.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه اکثر مبتلایان به بیماری‌های مزمن دارای سطح خودکارآمدی متوسطی بودند. با توجه به شیوع و اهمیت بالای این بیماری‌‌ها، برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری جهت ارتقای سطح خودکارآمدی به عنوان عامل اساسی در بهبود خود مراقبتی و رفتار های بهداشتی مبتلایان به بیماری های مزمن نیاز است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
پرستاری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
