دوره 28، شماره 167 - ( آذر 1397 )
جلد 28 شماره 167 صفحات 176-171 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ivar G, Ghiravani Z, Rezaei F, Yousefi S, Lotfi E, Hosseini M. Effects of Maternal Diabetes on rat’s Offspring
Plasma Ghrelin
. J Mazandaran Univ Med Sci 2018; 28 (167) :171-176
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11045-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11045-fa.html
ایوار قاسم، قیروانی زهرا، رضایی فائزه، یوسفی سمیه، لطفی عرفان، حسینی مهران. تاثیر دیابت در دوران بارداری بر سطح پلاسمایی هورمون گرلین در نوزادن موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1397; 28 (167) :171-176
چکیده: (2935 مشاهده)
سابقه و هدف: گرلین به عنوان یک لیگاند طبیعی برای گیرنده سلول‌های ترشح کننده هورمون رشد نقش مهمی را در تنظیم اشتها، توده چربی بدن و تعادل انرژی ایفا می‌کند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر دیابت دوران بارداری بر سطح پلاسمایی گرلین پس از تولد در نوزادان رت می باشد.
مواد و روش‌ها: دراین مطالعه تجربی، رت های ماده نژاد ویستار به دو گروه دیابتی (20=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند و مورد جفت اندازی قرار گرفتند. از هرگروه، 16 نوزاد (8 نر) در هر یک از روزهای 7 و 14 انتخاب شدند. پارامترهای وزن بدن، قند خون و غلظت گرلین فعال اندازه‌گیری شد. مقایسه داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه (جنس*گروه) در محیط نرم‌افزار SPSS ویرایش 22 انجام شد.
یافته‌ها: در 7 و 14 روزگی، میانگین وزنی نوزادان گروه دیابتی (به ترتیب 42/0±49/18 و 43/0± 27/22 گرم) به طور معنی‌داری (0001/0>p هر دو)، کم‌تر از گروه کنترل (به ترتیب 402/0± 34/22 و 45/1± 32/30 گرم) بود، در حالی که تفاوت معنی‌داری در قند خون بین گروه‌ها وجود نداشت. در 7 روزگی، اختلاف معنی‌داری بین گروه‌ها در سطح گرلین وجود نداشت، اما در14 روزگی، گروه دیابتی سطح گرلین بالاتری در قیاس با گروه کنترل داشت ( pg/ml59/3± 25/29 در مقابل pg/ml 75/2±81/14؛0001/0>p). در همین زمان در گروه دیابتی سطح گرلین نوزادان نر به طور معنی‌داری بیش تر از جنس ماده بود (58/2± 87/29 در مقابل 68/1± 62/22؛ 0001/0>p).
استنتاج: نتایج این مطالعه به وضوح نشان می دهد که دیابت دوران بارداری می‌تواند در اثری وابسته به جنس، سطح گرلین پس از تولد را در نوزادان تحت تاثیر قرار دهد.
مواد و روش‌ها: دراین مطالعه تجربی، رت های ماده نژاد ویستار به دو گروه دیابتی (20=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند و مورد جفت اندازی قرار گرفتند. از هرگروه، 16 نوزاد (8 نر) در هر یک از روزهای 7 و 14 انتخاب شدند. پارامترهای وزن بدن، قند خون و غلظت گرلین فعال اندازه‌گیری شد. مقایسه داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه (جنس*گروه) در محیط نرم‌افزار SPSS ویرایش 22 انجام شد.
یافته‌ها: در 7 و 14 روزگی، میانگین وزنی نوزادان گروه دیابتی (به ترتیب 42/0±49/18 و 43/0± 27/22 گرم) به طور معنی‌داری (0001/0>p هر دو)، کم‌تر از گروه کنترل (به ترتیب 402/0± 34/22 و 45/1± 32/30 گرم) بود، در حالی که تفاوت معنی‌داری در قند خون بین گروه‌ها وجود نداشت. در 7 روزگی، اختلاف معنی‌داری بین گروه‌ها در سطح گرلین وجود نداشت، اما در14 روزگی، گروه دیابتی سطح گرلین بالاتری در قیاس با گروه کنترل داشت ( pg/ml59/3± 25/29 در مقابل pg/ml 75/2±81/14؛0001/0>p). در همین زمان در گروه دیابتی سطح گرلین نوزادان نر به طور معنی‌داری بیش تر از جنس ماده بود (58/2± 87/29 در مقابل 68/1± 62/22؛ 0001/0>p).
استنتاج: نتایج این مطالعه به وضوح نشان می دهد که دیابت دوران بارداری می‌تواند در اثری وابسته به جنس، سطح گرلین پس از تولد را در نوزادان تحت تاثیر قرار دهد.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
