دوره 28، شماره 165 - ( مهر 1397 )
جلد 28 شماره 165 صفحات 56-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rajabi-Moghaddam M, Abbaszadeh H, Gholinia H. Comparing Endothelin A Receptor Expression in Dysplasia and Oral Squamous Cell Carcinoma. J Mazandaran Univ Med Sci 2018; 28 (165) :47-56
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11139-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11139-fa.html
رجبی مقدم مهدیه، عباس زاده حمید، قلی نیا همت. مقایسه ی بیان گیرنده اندوتلین A در دیسپلازی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1397; 28 (165) :47-56
چکیده: (3553 مشاهده)
سابقه و هدف: محور اندوتلین (Endothelin یا ET) شامل گیرنده اندوتلین A (ETA)، نقش مهمی به عنوان تنظیم‌کننده تونوسیته عروق و تمایز بافتی ایفا می‌نماید. شواهدی از اهمیت محور اندوتلین در کارسینوژنز وجود دارد. هیچ‌گونه اطلاعاتی در رابطه با مقایسه بیان ETA بین دیسپلازی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان موجود نیست. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه بیان ایمونوهیستوشیمیایی ETA بین این دو گروه بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد مطالعه شامل بلوک های بافتی پارافینه 20 مورد دیسپلازی و 21 مورد کارسینوم سلول سنگفرشی دهان بود. مقاطع سه میکرونی از بلوک‌ها تهیه و به روش ایمونوهیستوشیمی با آنتی‌بادی ETA رنگ‌آمیزی شدند. درصد سلول‌های رنگ گرفته و شدت رنگ‌پذیری سلول‌ها بین دو گروه با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی و کای اسکوار در سطح معنی‌داری 05/0< p مقایسه شد.
یافته‌ها: در گروه دیسپلازی، 11 نمونه برای ETA رنگ گرفتند و در گروه کارسینوم تمامی نمونه‌ها رنگ رفتند. مقایسه درصد سلول‌های رنگ گرفته و طبقه‌بندی نیمه کمی آن تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد (به ترتیب 02/0= p و 005/0= p)، به گونه‌ای که بیان ETA در کارسینوم بیش‌تر از دیسپلازی بود. شدت رنگ‌پذیری ETA در گروه کارسینوم به‌طور معنی‌داری بیش‌تر از دیسپلازی بود (006/0= p). تفاوت معنی‌داری بین بیان ETA در دیسپلازی خفیف و متوسط با کارسینوم وجود داشت.
استنتاج: یافته‌های ما حاکی از نقش گیرنده ETAدر پیشرفت دیسپلازی به سمت کارسینوم سلول سنگفرشی دهان است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد مطالعه شامل بلوک های بافتی پارافینه 20 مورد دیسپلازی و 21 مورد کارسینوم سلول سنگفرشی دهان بود. مقاطع سه میکرونی از بلوک‌ها تهیه و به روش ایمونوهیستوشیمی با آنتی‌بادی ETA رنگ‌آمیزی شدند. درصد سلول‌های رنگ گرفته و شدت رنگ‌پذیری سلول‌ها بین دو گروه با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی و کای اسکوار در سطح معنی‌داری 05/0< p مقایسه شد.
یافته‌ها: در گروه دیسپلازی، 11 نمونه برای ETA رنگ گرفتند و در گروه کارسینوم تمامی نمونه‌ها رنگ رفتند. مقایسه درصد سلول‌های رنگ گرفته و طبقه‌بندی نیمه کمی آن تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد (به ترتیب 02/0= p و 005/0= p)، به گونه‌ای که بیان ETA در کارسینوم بیش‌تر از دیسپلازی بود. شدت رنگ‌پذیری ETA در گروه کارسینوم به‌طور معنی‌داری بیش‌تر از دیسپلازی بود (006/0= p). تفاوت معنی‌داری بین بیان ETA در دیسپلازی خفیف و متوسط با کارسینوم وجود داشت.
استنتاج: یافته‌های ما حاکی از نقش گیرنده ETAدر پیشرفت دیسپلازی به سمت کارسینوم سلول سنگفرشی دهان است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آسيب شناسي(پاتولوژی)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
