Rezaei A, Saadat F, Safavifar F, Berahmeh A, Khorramizadeh M R. Inhibitory Effect of Coadministration of Silibinin and CpG-ODN2006 on Metastatic Characteristics (MMP-2 and TLR-9) of Hepatocarcinoma Cell Line . J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 29 (171) :1-10
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11595-fa.html
رضایی آرزو، سعادت فرشید، صفوی فر فرناز، برهمه آذر، خرمیزاده محمدرضا. مطالعه اثرات مهاری تیمار همزمان سیلیبینین و الیگونوکلئوتید CpG-ODN بر بیان ژنهای MMP-2 و TLR-9 در
رده سلولهای سرطان کبد
. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (171) :1-10
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11595-fa.html
چکیده: (3293 مشاهده)
سابقه و هدف: هپاتوسلولار کارسینوما (HCC) سرطانی شایع است و تحریک سیستم ایمنی از طریق 9-TLR
(Toll-like receptors) به وسیله 2006 CpG-ODN میتواند در درمان آن کارآیی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر تیمار همزمان سیلیبینین و 2006 CpG-ODN بر رشد و تکثیر مدل سلولی HCC می باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، اثر بازدارندگی دوزهای متفاوت سیلیبینین و 2006 CpG-ODN بر رشد سلولهای 2HepG و تعیین بهترین غلظت برای تیمار همزمان به روش MTT سنجیده شد. میزان بیان ژنهای MMP2 و TLR9 به روش Real-Time PCR سنجیده شد. فعالیت ماتریکس متالوپروتییناز MMP2 با روش زایموگرافی اندازهگیری گردید.
یافتهها: به ترتیب، غلظتهای µM 100 و nM 100 از سیلیبینین و 2006 CpG-ODN برای انجام تیمار همزمان انتخاب شدند که اثرات ایستایی شدیدی بر رشد سلول داشتند (05/0< P). نتایج Real-Time PCR تفاوت معنیداری در Ct تکثیر ژنها نشان نداد (05/0> P).
استنتاج: حتی غلظتهای پایین CpG در این پژوهش، اثربخشی سیلیبینین بر سلول سرطان کبد را به طور مشخصی افزایش دادهاند. با توجه به اهمیت استفاده از دوزهای پایین دارو و فعالسازی مکانسیمهای ایمنی، تجویز توام این دو دارو میتواند چشمانداز روشنی را برای روشهای درمانی ترکیبی آینده داشته باشد.