دوره 22، شماره 90 - ( تیر 1391 )                   جلد 22 شماره 90 صفحات 122-114 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khavanin A, Dehghani A, Ranjbarian M, Rezazadeh Azari M, Emami Al Agha M S, Azizian S. Subacute Exposure to Gaseous Formaldehyde and its Effect on GSH and MDA Levels in liver Tissue of Male Albino Wistar Rat. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 22 (90) :114-122
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1165-fa.html
خوانین علی، دهقانی اصغر، رنجبریان محمد، رضا زاده منصور، امامی آل آقا محمد سجاد، عزیزیان سارا. بررسی سطح گلوتاتیون و مالن دی آلدئید کبد موش های صحرایی نر در مواجهه با فرمالدئید گازی به شکل تحت حاد. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1391; 22 (90) :114-122

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1165-fa.html

بررسی سطح گلوتاتیون و مالن دی آلدئید کبد موش های صحرایی نر در مواجهه با فرمالدئید گازی به شکل تحت حاد
علی خوانین ، اصغر دهقانی ، محمد رنجبریان ، منصور رضا زاده ، محمد سجاد امامی آل آقا ، سارا عزیزیان
چکیده:   (14150 مشاهده)
سابقه و هدف: فرمالدئید ترکیب زیان‌آور شیمیایی است که به‌طور گسترده در صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت پارامترهای آنتی‌اکسیدانی و لیپید پراکسیدانی بافت کبد در اثر مواجهه با فرمالدئید گازی انجام گرفت. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، تعداد 21 سر موش صحرایی نرآلبینو ویستار در سه گروه مورد استفاده قرار گرفت. که به ترتیب: 1) مواجهه با فرمالدئید ppm6 (14روز و روزانه 8 ساعت)، 2) مواجهه با فرمالدئید ppm12 (14روز و روزانه 8 ساعت) و 3) گروه کنترل هیچ مواجهی با فرمالدئید نداشت. در پایان دوره 14 روزه آزمایش، پس از جراحی موش ها، نمونه‌های کبد هموژن شده به منظور بررسی تأثیر فرمالدئید بر مقدار گلوتاتیون (GSH) و مالن دی‌آلدئید (MDA) به کمک دستگاه اسپکتوفتومتر مورد استفاده قرار گرفتند. و داد‌ه‌ها توسط آزمون ناپارامتری و در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر کاهش معنی‌دار آماری وزن نمونه ها را در گروه مواجهه یافته با فرمالدئید ppm12 نسبت به گروه کنترل و همچنین فرمالدئید ppm 6 نشان داد. کاهش نسبت وزن کبد به بدن در گروه‌های مداخله نسبت به کنترل از نظر آماری به‌طور معنی‌داری بیشتر بود(05/0< p). به‌علاوه نتایج پارامترهای مورد اندازه گیری نشان دهنده کاهش معنی‌دار مقدار GSH بافت کبد و افزایش مقدار MDA بافت کبد گروه‌های مواجهه یافته با فرمالدئید نسبت به گروه کنترل بود (05/0< p). شایان ذکر است که افزایش مقدار MDA و کاهش مقدار GSH در گروه‌های تماس یافته با فرمالدئید وابسته به دوز بودن را نشان نداد. استنتاج: یافته‌‌های مطالعه حاضر نشان می‌دهد که مواجهه با فرمالدئید می‌تواند منجر به بروز سمیت در بافت کبد گردد. در ضمن به منظور بررسی سمیت فرمالدئید در جوامعی که به‌صورت شغلی در معرض مواجهه با این عامل می‌باشند، انجام تحقیقات بیشتر پیشنهاد می‌گردد
واژه‌های کلیدی: فرمالدئید، استرس اکسیداتیو، گلوتاتیون احیا، لیپید پراکسیداسیون، مالن دی‌آلدئید
متن کامل [PDF 622 kb]   (4193 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb