دوره 22، شماره 90 - ( تیر 1391 )                   جلد 22 شماره 90 صفحات 112-105 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rajaei Q, Jahantigh H, Mir A, Hesari Motlagh S, Hasanpour M. Evaluation of Concentration of Heavy Metals in Chahnimeh Water Reservoirs of Sistan-va-Baloochestan Province in 2010. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 22 (90) :105-112
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1170-fa.html
رجایی قاسم، جهانتیغ حمید، میر عاطفه، حصاری مطلق سمانه، حسن پور مهدی. بررسی غلظت فلزات سنگین در مخازن آب چاه نیمه های استان سیستان و بلوچستان در سال 1389. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1391; 22 (90) :105-112

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1170-fa.html


چکیده:   (14094 مشاهده)
سابقه و هدف: برای حفظ محیط زیست، بهداشت عمومی و کنترل آلودگی باید اطلاع دقیقی از میزان آلاینده‌ها به‌خصوص فلزات سنگین در محیط‌های آبی داشته باشیم. فلزات سنگین پایداری بالایی داشته و توانایی ایجاد خطر در موجودات زنده را دارند. لذا این تحقیق به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین و مقایسه نتایج آن با استانداردهای ملی و جهانی صورت گرفت. مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی مقطعی در بهار 1389 انجام شد. در طول مدت تحقیق، تعداد 48 نمونه از 16 ایستگاه (7 ایستگاه چاه نیمه1، 5 ایستگاه چاه نیمه2 و 4 ایستگاه چاه نیمه3) برداشت و غلظت فلزات سنگین (آهن، مس، سرب، بر، نیکل، وانادیوم، کادمیوم، سلنیوم، کروم، آرسنیک و جیوه) با دستگاه ICP-OES اندازه‌گیری گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از آنالیز نمونه‌ها و مقایسه آن‌ها با استانداردها نشان داد که میانگین غلظت کروم در چاه نیمه شماره 1 فراتر از استاندارد ملی و سازمان بهداشت جهانی (WHO) و میانگین غلظت کادمیوم، نیکل، سرب در چاه نیمه شماره 1 و کادمیوم، سرب در چاه نیمه شماره 2 و3 فراتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی بود. استنتاج: در سال‌های اخیر تحقیقات متعدد نشان داده است مواد آلوده‌کننده مختلف مانند عناصر فلزی از راه‌های گوناگون طبیعی و مصنوعی (فعالیت‌های انسانی) به سوی آب‌ها منتقل گردیده که پایش زیستی می‌تواند روش مطلوب و رضایت‌مندی برای اندازه‌گیری میزان فلزات سنگین و در دسترس بودن زیستی آن‌ها باشد. لذا برنامه‌ریزی جهت پایش مستمر منابع آب ضروری به‌نظر می‌رسد.
متن کامل [PDF 568 kb]   (5719 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb