دوره 29، شماره 181 - ( بهمن 1398 )
جلد 29 شماره 181 صفحات 106-94 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Babamahmoodi F, Abedi G, Haghshenas M R, Nadi Ghara A, Pedramfar N, Kohkan F. Effect of Health, Medical, and Social Care on Quality of Life in a Group of HIV Positive Patients in Mazandaran Province, Iran. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 29 (181) :94-106
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12148-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12148-fa.html
بابامحمودی فرهنگ، عابدی قاسم، حق شناس محمدرضا، نادی قرا اصغر، پدرام فر نادیا، کوه کن فاطمه. بررسی تاثیر مراقبت های بهداشتی، درمانی و اجتماعی
انجام شده بر کیفیت زندگی عمومی و اختصاصی بیماران
HIV مثبت تحت درمان استان مازندران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (181) :94-106
چکیده: (2994 مشاهده)
سابقه و هدف: ایدز به لحاظ ایجاد مشکلات اجتماعی و روانی، کیفیت زندگی بیماران را متأثر می‌کند. به همین دلیل مبتلایان نیازمند مراقبت و توجه می‌باشند. این مطالعه جهت بررسی تاثیر مراقبت‌های مختلف برکیفیت زندگی بیماران HIV مثبت انجام شد.
مواد و روش‌ها: بیماران شناسایی شدهHIV مثبت استان مازندران به 2 گروه مداخله و شاهد تقسیم شده و بر گروه مداخله، به مدت یکسال، مراقبت‌های مختلف بهداشتی و اجتماعی انجام شد. قبل و بعد از شروع مراقبت‌ها نیز 2 گروه به وسیله پرسشنامه WHO-QOL-Brief و پرسشنامه محقق ساخته، تحت سنجش کیفیت زندگی قرار گرفتند.
یافته‌ها: 49 بیمار بررسی شدند که 34 بیمار (67/56 درصد)، در گروه مداخله (دریافت Care) و 17 بیمار (33/43 درصد) نیز در گروه شاهد قرار گرفتند. کیفیت زندگی بیماران 2 گروه در ابتدای مطالعه تفاوت معناداری با هم نداشت. پس از یکسال ارائه خدمات به گروه مداخله، رضایت از روابط شخصی و نگرانی اجتماعی- شغلی، کاهش معناداری نسبت به قبل از مداخله داشتند. همچنین نگرانی از بیماری و محدودیتهای موجود در زندگی نیز به شکل معناداری افزایش داشتند. از نظر مقایسه 2 گروه نیز، پس از انجام مراقبت‌ها، میزان رضایت از درمان فعلی (02/0P=)، نگرانی از بیماری (0009/0P=) و کیفیت زندگی عمومی (02/0P=) در گروه مداخله به شکل معناداری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت.
استنتاج: کیفیت زندگی بیماران، در سطح مناسبی نبود و Care جسمی و روحی میتواند در بهبود آن موثر باشد. با این حال در طراحی مراقبت‌های این بیماران، توجه به همه جنبههای دخیل در زندگی، الزامی است.
مواد و روش‌ها: بیماران شناسایی شدهHIV مثبت استان مازندران به 2 گروه مداخله و شاهد تقسیم شده و بر گروه مداخله، به مدت یکسال، مراقبت‌های مختلف بهداشتی و اجتماعی انجام شد. قبل و بعد از شروع مراقبت‌ها نیز 2 گروه به وسیله پرسشنامه WHO-QOL-Brief و پرسشنامه محقق ساخته، تحت سنجش کیفیت زندگی قرار گرفتند.
یافته‌ها: 49 بیمار بررسی شدند که 34 بیمار (67/56 درصد)، در گروه مداخله (دریافت Care) و 17 بیمار (33/43 درصد) نیز در گروه شاهد قرار گرفتند. کیفیت زندگی بیماران 2 گروه در ابتدای مطالعه تفاوت معناداری با هم نداشت. پس از یکسال ارائه خدمات به گروه مداخله، رضایت از روابط شخصی و نگرانی اجتماعی- شغلی، کاهش معناداری نسبت به قبل از مداخله داشتند. همچنین نگرانی از بیماری و محدودیتهای موجود در زندگی نیز به شکل معناداری افزایش داشتند. از نظر مقایسه 2 گروه نیز، پس از انجام مراقبت‌ها، میزان رضایت از درمان فعلی (02/0P=)، نگرانی از بیماری (0009/0P=) و کیفیت زندگی عمومی (02/0P=) در گروه مداخله به شکل معناداری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت.
استنتاج: کیفیت زندگی بیماران، در سطح مناسبی نبود و Care جسمی و روحی میتواند در بهبود آن موثر باشد. با این حال در طراحی مراقبت‌های این بیماران، توجه به همه جنبههای دخیل در زندگی، الزامی است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
عفوني
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
