چکیده: (3574 مشاهده)
سابقه و هدف: HCC(هپاتوسلولارکارسینوما) یکی از کشندهترین سرطانها است و به همین دلیل یافتن مکانیسمهای جدید ضدسرطان برای آن بسیار مهم میباشد. با افزایش ROS (گونههای واکنشگر اکسیژن) سلول به سمت آسیب و مرگ سلولی میرود. آمینوگوانیدین (پیماگدین) ترکیبی است که میتواند در غلظتهای بالا باعث تولید ROS شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر آمینوگوانیدین بر میزان تولید ROS و زنده مانی در سلولهای کبدی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، میزان زنده مانی سلولهای HepG-2 با روش MTT بررسی شد. میزان ROS با روش فلوریمتری و با استفاده از رنگ DCFDA اندازه گیری و با میکروسکوپ فلورسانس عکسبرداری شد.
یافتهها: آزمون MTT تقریباً 50 درصد کاهش، درفعالیت متابولیکی سلولها را در غلظت 40 میلیمولار (2/5 ± 8/54) آمینوگوانیدین بعد از 24 ساعت نشان داد. نتایج آزمون ROS نشان داد که آمینوگوانیدین در دوزهای بالاتر از 40 میلی مولار با الگوی وابسته به غلظت، قادر به افزایش میزان تولید ROS در مقایسه با کنترل میباشد.
استنتاج: با توجه به اینکه آمینوگوانیدین موجب افزایش میزان تولید ROS و کاهش درصد زنده مانی سلولها در غلظت 40 میلیمولار و بالاتر شد، لذا میتواند باعث القای مسیرهای دیگر سلولی شامل اکسیداتیو و نیتروزاتیو استرس، آپوپتوز و نکروز در سلول شود. از طرفی مشاهده شد که آمینوگوانیدین در غلظتهای پایینتر از 40 میلیمولار میتواند به صورت آنتی اکسیدان نیز عمل کند که بررسی این رفتار جالب دوگانه نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
نوع مطالعه:
گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
سم شناسی