چکیده: (3191 مشاهده)
سابقه و هدف: سالمند آزاری از معضلات سلامت اجتماعی و چالش مطرح در حیطه مراقبتی از سالمندان و سیستم بهداشت و درمان کشور است که میزان بروز آن در دو دهه اخیر افزایش یافته است. مطالعه کنونی به منظور تعیین شیوع سوء رفتار با سالمندان و ارتباط آن با برخی از مشخصههای فردی و اجتماعی انجام شده است.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بوده که بر روی 555 سالمند بالاتر از60سال شهر مراغه در سال 1396 صورت گرفته است. از پرسشنامه سوء رفتار با سالمند جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شد و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.
یافتهها: بیشترین نمونه پژوهش را زنان (53 درصد) و گروه سنی 70-60 سال (4/43 درصد) تشکیل میدادند. نتایج نشان داد 8/45 درصد از شرکتکنندگان مورد سوء رفتار قرار گرفته بودند و شیوع سوء رفتار در بعد جسمی حدود 9/64، روحی 3/76، غفلت42، طرد8/16و مالی 7/29 درصد بوده است. نتایج نشان داد سوء رفتار با رده سنی رابطه معنیداری دارد به طوری که در رده 60 تا 70 سال نسبت به سنین بالاتر کمتر است (0001/0 P<). رابطه معنیداری بین سوء رفتار و جنسیت(258/0P=) و شاخص توده بدنی (582/0P=) نشان داده نشد.
استنتاج: با وجود تاکید اسلام به احترام به سالمندان نتایج نشان میدهد که سالمندان ما سالمند آزاری را تجربه میکنند. بنابراین شناخت دقیق سوء رفتار با سالمندان، میتواند آگاهی و حساسیت سازمانهای مرتبط را افزایش دهد تا در تنظیم خطمشیهای مرتبط با سالمندان به سالمندآزاری توجه ویژه شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت جامعه