دوره 22، شماره 91 - ( مرداد 1391 )                   جلد 22 شماره 91 صفحات 9-2 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gohari G, Mahrooz A, Musavi H, Zargari M, Hashemi M, Abedini M et al . Paraoxonase Activity to Arylesterase of Serum Paraoxonase (PON1) and the Ratios of the Activities to HDL in Nondiabetic Patients with Ischemic Stroke: a Case-Control Study Matched for Age and Gender. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 22 (91) :2-9
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1238-fa.html
گوهری قربان، مهروز عبدالکریم، موسوی حدیث، زرگری مهریار، هاشمی سیدمحمدباقر، عابدینی محمود و همکاران.. بررسی نسبت فعالیت های پاراکسونازی به آریل استرازی آنزیم پاراکسوناز سرم (PON1) و نسبت این فعالیت ها به HDL در بیماران غیر دیابتی مبتلا به استروک ایسکمیک. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1391; 22 (91) :2-9

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1238-fa.html

بررسی نسبت فعالیت های پاراکسونازی به آریل استرازی آنزیم پاراکسوناز سرم (PON1) و نسبت این فعالیت ها به HDL در بیماران غیر دیابتی مبتلا به استروک ایسکمیک
قربان گوهری ، عبدالکریم مهروز ، حدیث موسوی ، مهریار زرگری ، سیدمحمدباقر هاشمی ، محمود عابدینی ، احد علیزاده
چکیده:   (13112 مشاهده)
سابقه و هدف: بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک، استروک به یکی از مشکلات اساسی در منطقه خاورمیانه تبدیل شده است. با توجه به نقش آنزیم پاراکسوناز سرم (PON1) در استروک، مطالعه حاضر طراحی گردید تا اهمیت پروگنوستیک نسبت فعالیت‌های پاراکسونازی به آریل استرازی (Para/Aryl) و نسبت این فعالیت‌ها به HDL را مورد ارزیابی قرار دهد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، 85 بیمار مبتلا به استروک ایسکمیک (46 مرد و 39) و 71 نفر کنترل (38 مرد و 33 زن) وارد مطالعه شدند. فعالیت‌های پاراکسونازی و آریل استرازی آنزیم PON1 با روش اسپکتروفتومتری مورد سنجش قرار گرفتند. پروفایل لیپیدی با کیت‌های آزمایشگاهی اندازه‌گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های t-test، Chi-square و همبستگی پیرسون آنالیز شدند. یافته‌ها: در مقایسه با کنترل، مقادیر apoA1 در بیماران به طور معنی‌داری از کنترل‌ها پایین‌تر بود (000/0=p). در مقایسه بین بیماران و کنترل‌ها، بیشترین اختلاف از نظر آماری به نسبت Para/Aryl تعلق داشت (16/0=p). نسبت‌های Para/HDL (097/0= P) و Aryl/HDL (57/0=p) در بیماران از کنترل‌ها بالاتر بودند. در بیماران، بین فعالیت آریل استرازی و apoA1 ارتباط مثبت معنی‌دار وجود داشت (015/0=p و 268/0= r). استنتاج: در ارزیابی وضعیت PON1 در بیماران غیردیابتی مبتلا به استروک ایسکمیک سنجش نسبت‌های Para/Aryl و Para/HDL از اندازه‌گیری فعالیت‌های آریل استرازی یا پاراکسونازی به تنهایی، شاخص‌های مناسب‌تری هستند. مقادیر افزایش یافته Para/Aryl، Para/HDL و Aryl/HDL و مقادیر کاهش یافته Aryl را می‌توان در بیماران مورد مطالعه به عنوان بیومارکرهای پروگنوستیک در نظر گرفت.
واژه‌های کلیدی: پاراکسوناز سرم، استروک ایسکمیک، پروفایل لیپیدی، Para/Aryl، Para/HDL، Aryl/HDL
متن کامل [PDF 329 kb]   (3814 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb