دوره 29، شماره 173 - ( خرداد 1398 )
جلد 29 شماره 173 صفحات 63-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Poursardar F, Sadeghi M, Goodarzi C, Roozbehani M. Comparing the Efficacy of Emotionally Focused Couple Therapy and Integrative Behavioral Couple Therapy in Improving the Symptoms of Emotional Regulation in Couples with Marital Conflict. J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 29 (173) :50-63
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12592-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12592-fa.html
پورسردار فیض اله، صادقی مسعود، گودرزی کوروش، روزبهانی مهدی. مقایسه اثربخشی رویکردهای تلفیقی، زوج درمانی متمرکز بر هیجان با زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر در بهبود علائم تنظیم هیجانی زوج های دارای تعارض زناشویی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (173) :50-63
چکیده: (3625 مشاهده)
سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رویکردهای تلفیقی، زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر بر بهبود علائم تنطیم هیجانی زوجهای متعارض به انجام رسید.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زوجهای مراجعه کننده به کلینیک روانشناختی مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه مطالعه با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند که شامل 6 زوج از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بودند. در این مطالعه از طرح تجربی تکموردی استفاده شد. پروتکل‌های درمانی در دو تا چهار مرحله خط پایه، مداخله 16 جلسهای و پیگیری سه ماهه اجرا شد و آزمودنیها به مقیاس تنظیم هیجانی (DERS) پاسخ دادند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه در بین 6 زوج با محدوده سنی 25 الی 40 سال با سطح تحصیلات دیپلم تا کارشناسی ارشد نشان داد که میزان بهبودی زوجهای متعارض در متغیر تنظیم هیجانی در گروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری 07/31 و 27/31 درصد و در گروه رفتاری یکپارچهنگر در مرحله پس از درمان و پیگیری 39/24 و 18/24 درصد بود. هم چنین مقادیر شاخص تغییر پایا درگروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری در زوج اول و دوم در سطح آماری(05/0>P) معنی‌دار هستند.
استنتاج: با توجه به یافته‌های حاصل از این مطالعه به نظر می‌رسد زوجدرمانی متمرکز بر هیجان از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات، کارایی بیش‌تری نسبت به زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر دارد.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زوجهای مراجعه کننده به کلینیک روانشناختی مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه مطالعه با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند که شامل 6 زوج از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بودند. در این مطالعه از طرح تجربی تکموردی استفاده شد. پروتکل‌های درمانی در دو تا چهار مرحله خط پایه، مداخله 16 جلسهای و پیگیری سه ماهه اجرا شد و آزمودنیها به مقیاس تنظیم هیجانی (DERS) پاسخ دادند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه در بین 6 زوج با محدوده سنی 25 الی 40 سال با سطح تحصیلات دیپلم تا کارشناسی ارشد نشان داد که میزان بهبودی زوجهای متعارض در متغیر تنظیم هیجانی در گروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری 07/31 و 27/31 درصد و در گروه رفتاری یکپارچهنگر در مرحله پس از درمان و پیگیری 39/24 و 18/24 درصد بود. هم چنین مقادیر شاخص تغییر پایا درگروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری در زوج اول و دوم در سطح آماری(05/0>P) معنی‌دار هستند.
استنتاج: با توجه به یافته‌های حاصل از این مطالعه به نظر می‌رسد زوجدرمانی متمرکز بر هیجان از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات، کارایی بیش‌تری نسبت به زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
