دوره 29، شماره 176 - ( شهریور 1398 )                   جلد 29 شماره 176 صفحات 60-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khademi M, Nazarian-Firouzabadi F, Ismaili A. Cloning and Expression of Two New Recombinant Antimicrobial Dermaseptin B1 Peptides in Tobacco to Control the Growth of Human Bacterial Pathogens . J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 29 (176) :47-60
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12768-fa.html
خادمی میترا، نظریان فیرزآبادی فرهاد، اسماعیلی احمد. همسانه سازی و بیان دو پپتید ضدمیکروبی نوترکیب جدید Dermaseptin B1 در گیاه توتون برای مقابله با میکروب های بیماری زای انسانی . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (176) :47-60

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12768-fa.html


چکیده:   (3641 مشاهده)
سابقه و هدف: بیمارگرهای مقاوم به آنتیبیوتیکهای رایج، یکی از مهمترین چالشهای جهانی در علوم پزشکی است. یکی از راه کارهای مناسب در این زمینه، جایگزینی پپتیدهای ضدمیکروبی قوی به جای آنتیبیوتیکها در کنترل بیمارگرهای مهم است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، توالی DNA کد کننده پپتید ضدمیکروبیDermaseptin B1 (DrsB1) از قورباغه جداسازی و به توالی کدکننده دمین مسئول اتصال به کیتین پروتئین قارچی Avr4 به صورت دو سامانه ژنی متصل شد. ناقلهای نوترکیب به صورت جداگانه به کمک باکتری Agrobacterium rhizogenes جهت تولید ریشههای مویین به ریزنمونههای برگی توتون منتقل شدند. استخراج پپتیدهای نوترکیب از ریشههای مویین توتون انجام  شد و فعالیت ضدمیکروبی آنها علیه تعدادی از بیمارگرهای انسانی مهم مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: آنالیزهای PCR و RT-PCR نیمه کمی به ترتیب انتقال ترانس ژنها و بیان آنها را در ریشههای مویین توتون مورد تائید قرار دادند. بررسی اثرات ضدمیکروبی پپتیدهای نوترکیب نشان داد که هر دو پپتید نوترکیب دارای
اثرات بازدارندگی معنی
داری (01/0< P) در جلوگیری از رشد بیمارگرهای باکتریایی بودند. بیش ترین اثر مهارکنندگی مربوط به پپتید نوترکیب CBD-DrsB1 بود و علیه باکتریهای Enterococcus faecalis و Bacillus subtilis مشاهده شد، در صورتی که پپتید نوترکیب DrsB1-CBD علیه باکتریهای Escherichia coli, Staphylococcus aureus و Pseudomonas aeruginosa دارای کمترین اثر ضدمیکروبی بود.
استنتاج: نتایج این  مطالعه برای اولین بار نشان داد که پپتیدهای نوترکیب دارای فعالیت ضدباکتریایی بالایی هستند. از آن جایی که ظهور مقاومت علیه پپتیدهای ضدمیکروبی در باکتریها به سهولت امکانپذیر نیست، احتمالاً راه کار این مطالعه بتواند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی با خواص آنتیبیوتیکی پیشنهاد کند.
 
متن کامل [PDF 875 kb]   (2580 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb