سابقه و هدف: با توجه به مصرف روزافزون شیرین‌کننده‌های مصنوعی، لازم است که اثرات این افزودنی‌ها بر سلامت کبد مطالعه شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 30 سر رت نر نابالغ به 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند و غلظت‌های mg/kg۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و۴۰۰ آسه سولفام پتاسیم به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی به هر گروه تزریق گردید. یک و 30 روز بعد از آخرین تزریق، خونگیری از چشم رت‌ها صورت گرفت و میزان فاکتورهای کبدی (FBS، HDL، LDL، AST،ALT ، ALP، تری‌گلیسیرید و کلسترول) اندازه‌گیری شد. تعدادی از رت‌ها در هر گروه تشریح و کبد آن‌ها جهت تهیه مقاطع بافتی خارج گردید. لام‌ها توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها توسط آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تزریق آسه سولفام پتاسیم به مدت 30 روز، در غلظت‌های mg/kg 200 و 400 باعث افزایش معنی‌دار گلوکز(05/0P<) و در غلظت‌های mg/kg100 و 200 و 400 باعث کاهش معنی‌دار سطح LDL گردید(001/0P<). همچنین اختلالات بافتی نظیر تجمع خون، بی‌نظمی سینوزوئیدها و لیز شدن هپاتوسیت‌ها به صورت وابسته به دوز در کبد مشاهده گردید. ولی تغییر معنی‌داری در میزان سایر فاکتورها ایجاد نشد.
استنتاج: به نظر می‌رسد حتی تزریق دوزهای بالاتر از mg/kg 50 آسه سولفام پتاسیم به مدت 30 روز به رت‌های نر نرهای نابالغ، با توجه به عدم تغییر اکثر فاکتورهای کبدی، سمیت جدی به همراه نداشته باشد و احتمالاً اختلالات بافتی کبد با گذشت زمان ترمیم گردد.