Mendeley  

Zotero  

Basirat Z, Barat S, Haji Ahmadi M. Relationship between the serum B-HCG and preeclempsia and its severity. J Mazandaran Univ Med Sci 2006; 16 (54) :75-81
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-137-fa.html

سابقه و هدف: پره اکلامپسی یکی از شایع ترین و ناشناخته ترین عوارض بارداری است. از آن جایی که نقشbHCG در پاتوفیزیولوژی این بیماری به طور دقیق شناخته نشده است، هدف از این مطالعه، بررسی سطح خونی آن در زنان مبتلا به پره اکلامپسی و مقایسه آن با خانم های باردار سالم می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر با روش مورد - شاهدی بر روی دو گروه 40 نفری از زنان باردار مبتلابه پره اکلامپسی و زنان باردار سالم با سن حاملگی ترم مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل طی سال های 1382 لغایت 1383 انجام شد. سطح سرمی b‏HCG به روش Radio Immuno Assay در تمام بیماران سنجش شد. زنان دارای دیابت، فشار خون مزمن، چند قلویی و بیماری های داخلی از مطالعه خارج شدند. در آنالیز از آزمون های مجذور کای، آزمون تی، ANOVA، کروسکال والیس (Keruskall-wallis) و من - ویتنی (Mann-whitney) استفاده شد.
یافته ها: میزان سرمی هورمون bHCGدر بیماران پره اکلامپسی 39840±24630 IU/Lو در افراد سالم IU/L 27460±25862 بود (P=0.031) در بیماران دارای پره اکلامپسی خفیف (34 نفر) میانگین سطح هورمونی b‏HCG برابر 16758±31991 IU/Lو در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید (6 نفر) IU/L 9257±84312 بوده است (P<0.0001).
استنتاج: سطحbHCG در افراد دچار پره اکلامپسی بالاتر از افراد سالم است. با افزایش شدت پره اکلامپسی در بیماران، میزان سرمی b‏HCG بالاتر می رود. سطح بالای HCG نشانگر پره اکلامپسی شدید و تقویت کننده ارتباط HCG با صدمات جفتی می باشد.