دوره 30، شماره 184 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 30 شماره 184 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shakarami Gandabeh Z, Delirajh N, Hobbenaghi R, Sheikhian A. Immunomodulatory Effects of Betaine on
Experimental Model of Asthma in Balb/c Mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 30 (184) :1-13
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14265-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14265-fa.html
شاکرمی گندابه زینب، دلیرژ نوروز، حب نقی رحیم، شیخیان علی. بررسی اثرات بتائین بر بهبود سیمای بیوشیمیایی مدل
آسم تجربی در موش Balb/c. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1399; 30 (184) :1-13
چکیده: (2985 مشاهده)
سابقه و هدف: آسم، بیماری التهابی مزمن مجاری هوایی است که با تحریک‌پذیری بیش از حد و انسداد مجاری هوایی مرتبط است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات بتائین بر بهبود سیمای بیوشیمیایی مدل آسم تجربی در موش BALB/c بود.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری مطالعه حاضر شامل 32 سر موش Balb/c بود که به طور تصادفی در چهار گروه مساوی قرار گرفتند. گروه اول شامل موش‌هایی بودند که تحت ایمونیزاسیون با اوآلبومین جهت القای مدل بیماری آسم قرار نگرفتند. گروه دوم، سوم و چهارم شامل موش‌هایی بودند که بعد از القای مدل بیماری به مدت 81 روز به ترتیب بافر فسفات نمکی، بتائین (1%w/w جیره به صورت محلول در آب آشامیدنی) و پردنیزولون (mg/kg3 به صورت محلول در آب آشامیدنی) دریافت کردند. سپس در روز 81 مطالعه، از موش‌های مورد مطالعه نمونه خون و طحال جهت بررسی اثرات تعدیل کنندگی ایمنی، جداسازی شد و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: تیمار موش‌های حساس شده با بتائین نسبت به گروه بیمار (آسمی) موجب کاهش معنادار میزان تولید آنتی‌بادی IgE، تکثیر سلول‌های طحالی و سایتوکاینهای IL-5 و IL-17 گردید. سایتوکاینهای TGF-β و INF-γ به طور معنی‌دار افزایش یافتند(05/0P<).
استنتاج: بتائین به عنوان یکی از ترکیبات طبیعی بدن اثرات معنی‌داری بر میزان تولید IgE و نیز برخی سایتوکاینهای کلیدی در بیماریزایی آسم دارد. بنابراین، ماده مذکور را می‌توان به عنوان نوعی کاندید احتمالی برای تعدیل پاسخ های ایمنی در بیماری آسم در نظر گرفت.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری مطالعه حاضر شامل 32 سر موش Balb/c بود که به طور تصادفی در چهار گروه مساوی قرار گرفتند. گروه اول شامل موش‌هایی بودند که تحت ایمونیزاسیون با اوآلبومین جهت القای مدل بیماری آسم قرار نگرفتند. گروه دوم، سوم و چهارم شامل موش‌هایی بودند که بعد از القای مدل بیماری به مدت 81 روز به ترتیب بافر فسفات نمکی، بتائین (1%w/w جیره به صورت محلول در آب آشامیدنی) و پردنیزولون (mg/kg3 به صورت محلول در آب آشامیدنی) دریافت کردند. سپس در روز 81 مطالعه، از موش‌های مورد مطالعه نمونه خون و طحال جهت بررسی اثرات تعدیل کنندگی ایمنی، جداسازی شد و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: تیمار موش‌های حساس شده با بتائین نسبت به گروه بیمار (آسمی) موجب کاهش معنادار میزان تولید آنتی‌بادی IgE، تکثیر سلول‌های طحالی و سایتوکاینهای IL-5 و IL-17 گردید. سایتوکاینهای TGF-β و INF-γ به طور معنی‌دار افزایش یافتند(05/0P<).
استنتاج: بتائین به عنوان یکی از ترکیبات طبیعی بدن اثرات معنی‌داری بر میزان تولید IgE و نیز برخی سایتوکاینهای کلیدی در بیماریزایی آسم دارد. بنابراین، ماده مذکور را می‌توان به عنوان نوعی کاندید احتمالی برای تعدیل پاسخ های ایمنی در بیماری آسم در نظر گرفت.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی و آلرژی کودکان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
