چکیده: (16301 مشاهده)
لپتوسپیروز یکی از بیماریهای مشترک انسان و دام میباشد که تقریباً در تمام نقاط جهان بهویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری و همچنین در نواحی گرم و مرطوب شیوع زیادی دارد. در استانهای شمالی ایران بهویژه حاشیه دریای خزر، بهواسطه دارا بودن آب و هوای معتدل و مرطوب شرایط انتشار این بیماری بیشتر از سایر نواحی کشور فراهم است. امروزه سیر تحولی بیماری لپتوسپیروز از بیماری سنتی روستاییان که موجب افزایش شیوع آن در نزد شالیکاران، ماهیگیران و کشاورزان میشد، تغییر یافته و به عنوان عامل اپیدمیها در جوامع شهری که از سطح بهداشت مناسبی برخوردار نیستند، تبدیل شده است. هدف از این مطالعه مروری بررسی اپیدمیولوژی، تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری لپتوسپیروز در ایران میباشد. شیوع این بیماری در هر منطقه به وضعیت آب و هوایی، موقعیت جغرافیایی، جمعیت حیوانات اهلی و وحشی و بالاخره به وفور آبهای سطحی بستگی دارد. تشخیص آزمایشگاهی برای اثبات لپتوسپیروز اهمیت خاصی داشته آزمون میکروآگلوتیناسیون (MAT) در تشخیص نهایی بیماری با ارزش است. آزمایشات مولکولی از جمله PCR میتواند در تشخیص زود هنگام بیماری بهویژه هنگاهی که آنتیبادیهای اختصاصی گونه ایجاد نشده است حائز اهمیت باشد. آزمایش الیزا نیز نقش مهمی در غربالگری اولیه بیماری دارد. پیشگیری از بیماری نیز با افزایش آگاهی افراد در معرض خطر و پرسنل سیستمهای بهداشت و درمان منطقهای و جلوگیری از تماس انسان با مواد آلوده و همچنین واکسیناسیون دامها و حیوانات امکان پذیر خواهد بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |