دوره 29، شماره 182 - ( اسفند 1398 )
جلد 29 شماره 182 صفحات 49-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourfallah T, Seyed Abousaeedi M, Seifi Makrani D, Mihandoust E, Davoudian S. Evaluation of Lung Dose in Esophageal Cancer Radiotherapy Using Monte Carlo Simulation. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 29 (182) :41-49
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14432-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14432-fa.html
پورفلاح طیب، سید ابوسعیدی محمد، سیفی ماکرانی دانیال، میهن دوست احسان، داودیان سعید. بررسی دز ریه در پرتودرمانی سرطان مری به
روش شبیه سازی مونت کارلو. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (182) :41-49
چکیده: (3477 مشاهده)
سابقه و هدف: پرتودرمانی در کنترل و درمان سرطان‌ها نقش مهمی دارد. ریه‌ها یکی از ارگان‌های در معرض خطر در پرتودرمانی سرطان مری می‌باشند. تفاوت بین توزیع دز محاسبه شده توسط سیستم طراحی درمان و دز واقعی رسیده به بیمار بستگی به الگوریتم محاسباتی سیستم طراحی درمان دارد که در ناهمگنی‌هایی مانند ریه، برجسته‌تر است. در این مطالعه، توزیع دز سیستم طراحی درمان با محاسبات مونت کارلو در دو بافت همگن و ناهمگن مقایسه شده است.
مواد و روش‌ها: طرح درمان سه بعدی با استفاده از سیستم طراحی درمان CorPLAN از سیستم شتابدهنده خطی SIEMENS PRIMUS روی تصاویر CT انجام شد. از کد شبیه‌سازی EGSnrc monte carlo نیز برای همان شرایط استفاده شد. توزیع دز به دست آمده از شبیه‌سازی و سیستم طراحی درمان با استفاده از منحنی PDD و شاخص درصد اختلاف دز مقایسه شده است.
یافته‌ها: با توجه به نتایج، میزان خطا از سیستم طراحی درمان در بافت همگن کم‌تر از 3 درصد بود، در حالی که خطای محاسباتی در ناهمگنی ریه بیش از مقدار استاندارد 5 درصد اریابی شده است.
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که دقت سیستم طراحی درمان CorPLAN در بافت همگن بیش از ناهمگنی ریه است و این مورد باید در کلینیک مورد بررسی قرار گیرد. همچنین می‌توان از کد مونت کارلو برای شبیه‌سازی و ارزیابی توزیع دز در رادیوتراپی استفاده کرد و در مواردی که اندازه‌گیری عملی برخی پارامترهای دزیمتریک غیرممکن یا دشوار باشد، می‌توان از این کد برای پیش‌بینی و بهینه‌سازی طرح‌های درمانی استفاده نمود.
مواد و روش‌ها: طرح درمان سه بعدی با استفاده از سیستم طراحی درمان CorPLAN از سیستم شتابدهنده خطی SIEMENS PRIMUS روی تصاویر CT انجام شد. از کد شبیه‌سازی EGSnrc monte carlo نیز برای همان شرایط استفاده شد. توزیع دز به دست آمده از شبیه‌سازی و سیستم طراحی درمان با استفاده از منحنی PDD و شاخص درصد اختلاف دز مقایسه شده است.
یافته‌ها: با توجه به نتایج، میزان خطا از سیستم طراحی درمان در بافت همگن کم‌تر از 3 درصد بود، در حالی که خطای محاسباتی در ناهمگنی ریه بیش از مقدار استاندارد 5 درصد اریابی شده است.
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که دقت سیستم طراحی درمان CorPLAN در بافت همگن بیش از ناهمگنی ریه است و این مورد باید در کلینیک مورد بررسی قرار گیرد. همچنین می‌توان از کد مونت کارلو برای شبیه‌سازی و ارزیابی توزیع دز در رادیوتراپی استفاده کرد و در مواردی که اندازه‌گیری عملی برخی پارامترهای دزیمتریک غیرممکن یا دشوار باشد، می‌توان از این کد برای پیش‌بینی و بهینه‌سازی طرح‌های درمانی استفاده نمود.
واژه‌های کلیدی: طراحی درمان، شبیه سازی مونت کارلو، پرتودرمانی سرطان مری، Beamnrcطراحی درمان، شبیه سازی مونت کارلو، پرتودرمانی سرطان مری، Beamnrc
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فیزیک پزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
