دوره ۳۰، شماره ۱۸۶ - ( تیر ۱۳۹۹ )
جلد ۳۰ شماره ۱۸۶ صفحات ۵۷-۴۷ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nadi Z, Madadi S, Bayat P, Abbasi Y. Effect of Resistance and Endurance Trainings on Sperm Parameters and Spermatogenesis Indices in Type 2 Diabetic Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 30 (186) :47-57
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14727-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14727-fa.html
نادی زهرا، مددی سهیلا، بیات پرویندخت، عباسی یوسف. تاثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر روی پارامترهای اسپرم و شاخص های اسپرماتوژنز در رت های دیابتی نوع ۲. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. ۱۳۹۹; ۳۰ (۱۸۶) :۴۷-۵۷
چکیده: (۲۶۲۱ مشاهده)
سابقه و هدف: هدف این مطالعه، بررسی اثر تمرین استقامتی و مقاومتی بر روی پارامترهای اسپرم و اسپرماتوژنز در رت های دیابتی است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، در گروه اول، 24 ﺳﺮ رت از ﻧﮋاد ویﺴﺘﺎر در سه ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، سالم با تمرین استقامتی و سالم با تمرین مقاومتی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. در گروه دوم، 24 سر رت جهت اﻟﻘﺎی دیﺎﺑﺖ نوع دو، 12 ساعت پس از ناشتا بودن، از روش ﺗﺰریﻖ درون ﺻﻔﺎﻗﯽ mg/kg 120 ﻣﺤﻠﻮل نیکوتین آمید به همراه mg/kg 65 محلول استرپتوزوتوسین استفاده گردید. رت ها، در سه گروه کنترل دیابتی، دیابتی با تمرین استقامتی و دیابتی با تمرین مقاومتی تقسیم شدند. یک ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ از القای دیابت، ﺗﻤﺮیﻦ اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ و مقاومتی برای 6 گروه به ﻣﺪت 10 ﻫﻔﺘﻪ اﻧﺠﺎم و 24 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﺧﺮیﻦ ﺟﻠﺴﮥ ﺗﻤﺮیﻨﯽ، اپیدیدیم چپ جهت بررسی پارامترهای اسپرم خارج شد.
یافته‌ها: کاهش قند خون درگروه دیابتی با تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی معنادار بود (0001/0P<). پارامترهای اسپرم (تعداد، حرکت و مورفولوژی) در گروه دیابتی با تمرین استقامتی و مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نداشت (05/0P<). شاخص‌های اسپرماتوژنز (تمایز لوله ای، اسپرمیوژنز و بازسازی) افزایش معنی‌داری در گروه دیابتی و گروه سالم با تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی و سالم داشت (0001/0P<).
استنتاج: تمرین استقامتی و مقاومتی باعث بهبود شاخص های اسپرماتوژنز می شود که نیازمند مطالعات بیشتر در زمینه اثر تمرینات بدنی متوسط بر روی فعالیت اکسایشی در باروری است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، در گروه اول، 24 ﺳﺮ رت از ﻧﮋاد ویﺴﺘﺎر در سه ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، سالم با تمرین استقامتی و سالم با تمرین مقاومتی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. در گروه دوم، 24 سر رت جهت اﻟﻘﺎی دیﺎﺑﺖ نوع دو، 12 ساعت پس از ناشتا بودن، از روش ﺗﺰریﻖ درون ﺻﻔﺎﻗﯽ mg/kg 120 ﻣﺤﻠﻮل نیکوتین آمید به همراه mg/kg 65 محلول استرپتوزوتوسین استفاده گردید. رت ها، در سه گروه کنترل دیابتی، دیابتی با تمرین استقامتی و دیابتی با تمرین مقاومتی تقسیم شدند. یک ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ از القای دیابت، ﺗﻤﺮیﻦ اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ و مقاومتی برای 6 گروه به ﻣﺪت 10 ﻫﻔﺘﻪ اﻧﺠﺎم و 24 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﺧﺮیﻦ ﺟﻠﺴﮥ ﺗﻤﺮیﻨﯽ، اپیدیدیم چپ جهت بررسی پارامترهای اسپرم خارج شد.
یافته‌ها: کاهش قند خون درگروه دیابتی با تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی معنادار بود (0001/0P<). پارامترهای اسپرم (تعداد، حرکت و مورفولوژی) در گروه دیابتی با تمرین استقامتی و مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نداشت (05/0P<). شاخص‌های اسپرماتوژنز (تمایز لوله ای، اسپرمیوژنز و بازسازی) افزایش معنی‌داری در گروه دیابتی و گروه سالم با تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی و سالم داشت (0001/0P<).
استنتاج: تمرین استقامتی و مقاومتی باعث بهبود شاخص های اسپرماتوژنز می شود که نیازمند مطالعات بیشتر در زمینه اثر تمرینات بدنی متوسط بر روی فعالیت اکسایشی در باروری است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
غدد
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
