دوره 30، شماره 186 - ( تیر 1399 )                   جلد 30 شماره 186 صفحات 169-163 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohseni-Bandpey R, Moradi Chemeh F, Shalbafan M. Myoclonus as a Single Side Effect of Combination of Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (SSRIs) and Clomipramine: Three Case Reports. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 30 (186) :163-169
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14840-fa.html
محسنی بندپی رضا، مرادی چمه فائزه، شالبافان محمدرضا. حرکات میوکلونیک، یک عارضه منفرد درترکیب داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین با کلومیپرامین: گزارش سه مورد. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1399; 30 (186) :163-169

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14840-fa.html


چکیده:   (3969 مشاهده)
 داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)از رایجترین دسته داروهای روانپزشکی به شمار میروند که برای درمان اختلالات مختلف عصبی- روانی از جمله افسردگی و اختلال وسواسی جبری (OCD) مورد تایید قرار گرفتهاند. همچنین از گروه داروی ضد افسردگی سه حلقهای، کلومیپرامین به علت تأثیر قابل توجه بر سیستم سروتونرژیک، تنها داروی تأیید شده از این دسته دارویی در درمان اختلال وسواسی جبری است. ترکیب یک SSRI و کلومیپرامین در درمانهای روانپزشکی معمول نیست زیرا ریسک سندروم سروتونین را افزایش میدهد و نشانههای آن شامل حرکات میوکلونیک، سردرد، تهوع، گیجی، اسهال، رعشه و بیقراری است. با این وجود، این استراتژی میتواند برای درمان بیمارانی که از OCD مقاوم به درمان رنج میبرند، مفید باشد.
در این مطالعه سه مورد از بیماران مبتلا به OCD که با ترکیب SSRI و کلومیپرامین درمان شده بودند را توصیف میکنیم. در موارد گزارش شده این مطالعه، هیچ یک از نشانههای سندروم سروتونین به جز اختلال حرکتی کوتاه مدت مشابه حرکات میوکلونیک مشاهده نشد. علاوه بر این با این ترکیب، بیماران ما بهبودی مناسبی یافتند که تا حداقل دوره 6 ماهه پیگیری بیماران ادامه یافت و حرکات غیرعادیِ ذکر شده در مدت کمتر از یک هفته پس از شروع ترکیب از میان رفتند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که حرکات میوکلونیک پیشبینیکننده قطعی سندروم سروتونین نیستند. همچنین این ترکیب میتواند رویکرد قابل توجهی برای درمان OCD مقاوم باشد.
متن کامل [PDF 488 kb]   (951 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش مورد | موضوع مقاله: روانپزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb